Afgelopen weekend stond onze laatste thuiswedstrijd op het schema. Dit zou een mooie pot handbal worden, want we speelden tegen een bekende tegenstander, VZV DS3. Bovendien, als we zouden winnen, zouden we niet meer kunnen degraderen. We speelden dus om lijfsbehoud. Er hing al een goede sfeer in de Dars, want de A2 had voor ons hun kampioenswedstrijd gespeeld. Aan ons de taak om in de goedgevulde Darshal ook echt een leuke pot handbal te laten zien. 

We starten scherp. De openingstreffer komt van Britt, en Shirley kan ook scoren waardoor we gelijk de voorsprong pakken, 2-0. VZV scoort maar aanvallend zetten we goede druk, wat resulteert in Shirley die zo tussen twee verdedigers door kan lopen, 3-1. VZV verscherpt hun aanval en kan zo terugkomen naar 3-3. Een penalty benut door Britt en een velddoelpunt van Britt brengt onze voorsprong weer terug. Het is gelijk al een spannende wedstrijd want VZV kan door een break en een velddoelpunt de stand weer gelijk trekken, 5-5. Britt is goed op schot en van afstand scoort ze, verdedigend onderscheppen we de bal en Amber benut de break, 7-5. VZV is echter ook een snelle ploeg en scoort ook vanuit de break. Een benutte penalty van Shirley geeft ons weer wat ademruimte, 8-6. Verder uitlopen dan twee punten verschil lukt nog niet, want VZV komt wederom terug naar een gelijke stand. Zo blijft het spannend in de Dars. Shirley scoort vanuit de rebound van een penalty en Annabel stuurt haar verdediger het bos in, 10-8. Na de 10-9 van VZV is het weer Shirley die kan scoren. Het trucje met goede druk zetten zodat onze opbouwster tussen twee verdedigers door kan lopen, werkt ook goed met Rowie. Zij scoort de 12-10. Vanaf het midden speelt Suze niet alleen anderen vrij, maar ze kan ook zelf scoren, 13-11. Helaas zijn we aanvallend even niet scherp en krijgen we een break om onze oren. Maar er is geen reden tot paniek want de aanval loopt, Britt scoort en ook Shirley kan nog een keer scoren, 15-12. Een gat van drie, wordt een gat van twee punten als VZV weer scoort. Vlak voor rust heeft Laura een goede redding, waardoor we gaan rusten met een 15-13 voorsprong. 

Aan het einde van de eerste helft kregen we een 2-minuten tijdstraf, waardoor we de tweede helft in ondertal starten. Desondanks komen we goed de kleedkamer uit en kunnen we gelijk scoren. Suze scoort de 16-13. Verdedigend onderscheppen we de bal en Britt kan twee keer scoren, de voorsprong wordt zo uitgebreid naar 18-13. Dat is lekker, een gat van 5 doelpunten geslagen waar we op terug kunnen vallen. VZV kan dan ook weer scoren en maakt hun 14e doelpunt. Vanaf de cirkel kan Shirley twee keer scoren en ondanks dat VZV ook een keertje scoort, tekent Jasmijn voor de 21-15. 6 doelpunten verschil, het gaat goed. Maar dan komt aanvallend de klad er in… Langzaam aan en doelpuntje voor doelpuntje komt VZV terug tot 21-18. Deze stand staat heel lang op het scorebord als na een 10 minutenlange scoringsloze periode van onze kant, Luna vanaf een knap hoekje weer scoort. Het kantelpunt is bereikt. Anne stopt een penalty en aanvallend kan Suze het net vinden, 23-18. Verdedigend staan we de tweede helft goed en sterk te dekken, zo wordt de bal onderschept en kan Amber scoren vanuit de break. VZV benut een penalty en kan nog wat doelpunten maken, maar het gat is al te groot. Het is tijd voor de publiekswissel van Petra en Rowie, zij spelen hun laatste thuiswedstrijd en onder groot applaus mogen hun de laatste paar minuten van de wedstrijd uitspelen. Vanuit de hoek kan Dian scoren en Britt is de laatste die scoort. Daarmee wordt de eindstand 26-20. Winst! 

Onze winningstreak zet voort en de teller staat nu op 6! Weer twee punten in de pocket, hiermee hebben we ons ook veilig gespeeld. Degraderen is niet meer mogelijk. Wij spelen nog twee uitwedstrijden en staan nu vierde in de poule, het hoogst haalbare is de derde plek. Daar gaan wij natuurlijk nog alles voor geven, maar eerst hebben we komend weekend nog een handbalvrij weekend. 

Doelpunten: Britt 8, Shirley 8, Suze 3, Amber 2, Annabel, Rowie, Jasmijn, Luna, Dian

Vorig artikelSchrijverscafé in Cultura met Adriaan van Dis
Volgend artikelIn memoriam Arie Beerepoot door Arie Ligthart