Hoewel Piet een rasechte Wervershover is, kent iedereen vooral zijn flamboyante vrouw Ans. De kleurrijke verschijning die voor langere afstanden in een rolstoel rijdt, valt op in het dorpse straatbeeld. Door haardracht en kledingkeuze, maar ook door haar aanwezigheid bij festiviteiten.
Net als Piet, houdt zij van reuring en gezelligheid. Piet Bakker schaakte deze van origine Amsterdamse dame in het laboratorium van zijn toenmalige werkgever in de hoofdstad. Hij moest Ans inwerken. Ze waren piepjong, 18 en 16 jaar. Op een zeker moment nam hij haar mee naar de roemruchte kermis van Wervershoof.
“Piet haalde me op uit Amsterdam. Ik had geen extra setje kleding mee, wist ik veel. Stonden we in een propvol en bloedheet Van Rooijen in een veel te strakke spijkerbroek. De ochtend erna moest ik in hetzelfde kloffie al heel vroeg met de trein terug. Stinkend naar de drank. Maar ik had het nog nooit zo gezellig gehad!”
Na Piet stalen ook Wervershoof en de Wervershovers haar hart. Ze gingen al snel samenwonen op het dorp. Ans kende niemand, maar sloot zich aan bij de redactie van ’t Wuppertje, het clubblad van gymvereniging VVW waar Piet turnde en later ook lesgaf.
Ans: “Piet zat dag en nacht in die gymzaal. Hij turnde op hoog niveau, behoorde een tijdje tot de top 10 van Nederland. Elk jaar hadden we ook een uitwisseling met Duitsland. Dan mocht ik ook mee. Nog steeds bestaat de vriendenclub die we toen hebben gevormd.”
Piet: “Elke maand kwam het clubblad uit. Dat was veel werk; stencillen, rapen, nieten en natuurlijk de redactie. Daar was Ans goed in.
Ans: “Later heb ik veel ingezonden stukken geschreven voor weekblad Binding.”
Na een aantal jaren Bannestraat verhuisde het koppel met hun twee zoons Dion (40) en Jelle (37) naar de Slotlaan. Ans noemt het een ‘uitklaphuis’, steeds kwam er een stukje aan en op. Ook omdat een derde kindje zich onverwacht aankondigde. “Het was niet de bedoeling, maar ik werd dwars door de pil heen zwanger van onze Jet (30). Een ongelukje, maar wel het mooiste ongelukje dat ik ooit heb gehad. Ze kwam lachend ter wereld”, vertelt Ans.
Piet: “Jet was en is een zeer welkom kadootje. Altijd blij, het zonnetje in huis.”
Onlangs trouwde hun jongste telg. Ook dat ei weer op rust. Ondertussen woont Jelle tijdelijk weer thuis. Hij woonde in Nijmegen, maar heeft zijn bedrijf ‘Jelle’s Marble Runs’ in Zwaagdijk. Daar bouwt hij zijn knikkerbanen waar filmpjes voor zijn YouTube kanaal ‘jellesmarbleruns’ van worden gemaakt. Deze gaan veelvuldig viral en zijn al vaak in de media geweest. Inmiddels heeft hij 1,34 miljoen volgers op YouTube. Wat begon als een hobby, groeide uit tot een bedrijf dat hij samen met zijn broer Dion runt.
Ans: “Jelle heeft klassiek autisme. Door goede begeleiding is dat al lang geen beperking meer voor hem. Dion en hij kunnen heel goed samenwerken en maken er samen een succes van. Wel fijn als Jelle straks een huis vindt op fietsafstand van zijn studio. Voorlopig woont hij weer thuis, dat is heel gezellig.”
Ook Ans werd geboren met een beperking. Eentje die lange tijd verborgen was. “Ik ben geboren met een verborgen open rug. We wisten wel dat er iets met me aan de hand was, maar pas na de geboorte van Jet werd het duidelijk. Naast de open rug heb ik botnecrose. Dat maakt dat er botinfarcten in mijnbotten komen met als gevolg gaten die erg veel pijn veroorzaken. Inmiddels heb ik al twee nieuwe heupen en ben ik voor langere afstanden afhankelijk van mijn rolstoel. Ja, ik ben een beetje mislukt gebouwd.”
Hoewel Ans er positief onder blijft, valt het niet mee. Het heeft veel gevolgen voor het dagelijks leven. Ook voor Piet. “Alles wat ik mankeer, heeft Piet ook. Hij is er altijd voor me. Het huishouden is voor mij niet zo eenvoudig, Piet is daarbij een grote steun. Sinds kort krijg ik via de gemeente ook hulp in huis. Ik heb diverse banen gehad. Bij een slagerij, de bibliotheken in Wervershoof en Midwoud, de Brijder Stichting in Alkmaar. Maar na de geboorte van Jet ben ik thuisgebleven.”
Piet werkt al sinds 1981 bij de PWN in Andijk, in februari 2022 hoopt hij te kunnen stoppen. Ans is veel alleen, maar redt zich prima. Voor Corona ging ze regelmatig naar de dagbesteding bij Wings of Change. Dat ligt nu stil. Thuis schildert ze veel. De lichte serre aan het huis leent zich uitstekend als atelier. “Ik vermaak me wel. Voor de jeugd vind ik deze coronatijd het ergste. Waar moeten ze nou hun eerste zoentje krijgen?”
Piet volleybalt graag in zijn vrije tijd. Ook dat ligt al lange tijd stil. “Ik ga na het sporten ook graag even in de sauna in De Dars. Dat mis ik wel, net als even een terrasje pakken. Dat kan gelukkig weer. Straks hoop ik ook weer op reis te kunnen.”
Op de valreep voor de eerste lockdown maakten Piet en Ans nog een grote reis naar Myanmar. Ze zijn gek op Azië. “Het was een prachtige reis en door Corona toen heel rustig omdat er geen Chinezen waren. Die grens was al dicht. We hadden een heel hotel voor onszelf. Op 13 maart 2020 waren we weer thuis, net op tijd.”
Ze prijzen zich gelukkig dat ze deze reis nog hebben kunnen maken. Voor Ans wordt het inmiddels te zwaar. “Als het weer kan gaat Piet met Jelle op reis. Ik blijf lekker thuis en ga dan gezellig eten bij Dion en Jet. Ik vind het belangrijk dat Piet zijn eigen dingen blijft doen. Dat houdt een relatie goed. Net als humor en veel praten.”
Piet: “We doen graag dingen samen, maar laten elkaar ook vrij. Ans gaat met een vriend graag naar een klassiek concert in het concertgebouw, ik ga liever naar een progressieve rockband in de Boerderij in Zoetermeer. Prima toch. En als we samen op pad willen, dan gaan we graag een happie eten in ’t Fortuin, Van Rooijen of een borrel halen bij Hèt Café.”
Zo hebben de twee het goed samen in hun uitklaphuis. Waar ze de liefde delen met hun drie kinderen, vier kleinkinderen en hond Bullebak. Mislukt gebouwd? Goed gelukt getrouwd!
Mieke de Beer-Koomen
Wil jij ook meedoen aan ‘Met de deur in huis’? Stuur even een mailtje naar reactie@binding.nl. Onze fotograaf komt een foto maken, het interview kan aan huis of telefonisch.
