We vallen met de deur in huis. Op afstand natuurlijk. Deze week nemen we een kijkje achter de voordeur van Gerard (63) en Monique (58) Bot en hun dochter Judith (23) aan de Gouw. Wat gebeurt daar rond de avondklok?
Ze hebben schoondochter Luciana te eten. Zoon Robin is aan het werk. Net als zijn ouders werkt hij bij de politie. Hoewel, Gerard is zo goed als met pensioen. Hij werkte op de rechercheafdeling. Monique mag nog twee jaar.
Na 46 jaar vol gas werken, is Gerard blij met zijn vrije tijd. Op het programma staan wielrennen, reizen met de caravan én schrijven voor de Binding.
Met zijn bovengemiddelde belangstelling voor zijn directe omgeving is hij graag bezig voor de gemeenschap. Hij schrijft al met grote regelmaat voor weekblad Binding en is ook voorzitter van Stichting Binding. Daarnaast maakt hij deel uit van de redactie Skriemer en schrijft hij voor het jaarboek.
Vanavond staat er pasta met kip en spinazie op het menu, gekooktdoor Monique. Een ‘allegaartje’, ooit ontstaan op de camping. “Daar was bijna niks te krijgen dus ik moest creatief zijn. We eten het nog steeds regelmatig. Mijn vader zou zeggen: een eenvoudige doch voedzame maaltijd.”
Zelf eet ze iets anders: een koolhydraatarme curry. Vorig jaar viel ze veel af door koolhydraten te beperken. Dat bevalt zo goed dat ze het blijft doen. Lekkere en makkelijke recepten genoeg; de keuken staat vol met kookboeken.
Luciana is vanavond te gast. Ze komt uit Rio de Janeiro. Daar ontmoette ze Robin toen hij daar op vakantie was. Inmiddels wonen ze samen in Wervershoof. Wel even wennen. Zeker nu ze door Corona haar moeder in Brazilië niet kan bezoeken. Haar vrienden mist ze het meest. En de snert die ze er eten als het 24 graden is. Daar moet het in Nederland eerst voor vriezen. Ze spreekt Engels met haar schoonfamilie.
Gerard geeft haar Nederlandse les uit speciale lesboekjes. Een handige methode, zo weet hij uit ervaring. Via dezelfde organisatie volgde hij samen met Monique een cursus Tsjechisch.
Tsjechië is een favoriete bestemming voor het stel. Ze zijn er vaak geweest. Vorig jaar zouden ze voor de verandering op verre reis naar Nieuw-Zeeland. Wat daarvan geworden is laat zich raden. Als alternatief verbouwden ze hun woonkamer en keuken, waar ze nu elke avond gezellig samen tafelen. Met hun chihuahua Nero en chichu Maltezer Jacky wandelen ze wat af. Ach, zegt Gerard, “zo leer je je eigen omgeving nog eens kennen, ook mooi.”
Monique werkt nog veel. Naast haar werk op de rechercheafdeling is ze familierechercheur. Zo begeleidt zij gezinnen waar iets ergs is gebeurd zoals een dodelijk ongeluk of een misdrijf. “Ik heb echt een praatberoep dat nu vooral online wordt beoefend. Dat moet nu, maar is echt niet wenselijk. Bij de gezinnen stap ik het liefste binnen. Het persoonlijke contact is zo belangrijk. Privé heb ik niet zo’n last van de lockdown. We hebben elkaar en een fijn huis.”
Ze hebben het goed met zijn drieën, maar Judith vindt alle maatregelen wat lastiger. Tot vorig jaar werkte ze als kapster, maar na de eerste lockdown, koos ze voor omscholing tot pedagogisch medewerker. Ze loopt stage bij Berend Botje op het dorp. Ook de kinderopvang was een tijd gesloten, maar nu is zij daar weer aan het werk. Bij haar ouders thuis heeft ze een prima plek, met eigen slaapkamer én woonkamer, maar ze kan maar weinig vrienden ontvangen. “Mijn kringetje is zo klein nu. Ik mis ook het zien van mensen buiten mijn familie en vrienden om. En ik mis het om gewoon stom te zitten in de kroeg. In plaats daarvan volgen wij wel de Pubquiz, maar dat is toch niet hetzelfde.”
Wil jij ook meedoen aan deze rubriek? Stuur even een mailtje naar reactie@binding.nl. Onze fotograaf komt een foto maken, het interview kan aan huis of telefonisch.
Mieke de Beer-Koomen
