In een zomer als deze doen de Westfriese wateren uitstekend dienst als aanvoerroute. Locaties aan vaarwater zijn prima te bereiken. De vriendenploeg van Chris Joost en Coco van Vliet kwam bijeen in recreatiepark de Groote Vliet. Een prachtige plek voor een interview over hun eigen kermis.
We treffen een gemeleerd gezelschap rond de tuintafel. Uit diverse windstreken hebben zij elkaar gevonden. Vrienden voor het leven, nu in de leeftijd van 38 tot 47 jaar. Rob en Coco van Vliet zijn bekende Onderdijkse gezichten. Zij groeiden op in Keut op de recreatiegrond van hun vader. Geen wonder dat Rob zijn Duitse vrouw Jennifer op het vakantiepark ontmoette.
Zomerliefde
Jennifer: ‘Mijn ouders hadden een caravan hier. Zo ben ik Rob tegengekomen.’ Inmiddels hebben ze drie kinderen. Ook Chris, van origine Amsterdammer, ontmoette Coco op vakantie. Hij was hele zomers op het park aanwezig. Al op jonge leeftijd vloog de vonk over. Chris en Coco zijn inmiddels eigenaren van De Groote Vliet. Samen hebben ze vier kinderen.
Kermisliefde
Coco en Nathalie kennen elkaar van de opleiding Schoevers. Nathalie en Maurice verhuisden vanuit Hoofddorp naar de Vlietlanden (‘Wij waren van park twee’, lacht Maurice) waarna zij trouwden. Inmiddels zijn zij verhuisd naar Onderdijk. Het lijkt niet logisch, maar het onderlinge contact maakte hen verliefd op het Keuterland. En op kermis.
Nathalie: ‘In het begin gingen we maar één dag naar de kermis, nu bijna alle vier de dagen. Dat is voor sommigen van ons lastig vanwege de seizoensbedrijven, maar we zoeken elkaar elke dag wel op en gaan maandagavond voluit.’
Rob: ‘Elke maandag het hele jaar door houden we mannenavond. Dus ook op kermismaandag. Maar dan gaan de vrouwen gewoon mee hoor.’
Ons kent ons
Dennis haakte vanuit Andijk als laatste aan bij de vriendengroep. Voor zijn werk woonde hij lange tijd in Maleisië, waar hij zijn vrouw ontmoette. Zij moest wel even wennen aan het ‘ons kent ons’ sfeertje in het dorp en de omgeving. In Maleisië is het letterlijk een wereld van verschil. Maar ook zij werd hartelijk opgenomen in de groep en voelt zich nu thuis.
Dennis: ‘In het begin kunnen Keuters stug zijn, maar als ze je eenmaal kennen dan doen ze alles voor je. Als je een lekke band hebt, staan er zo 3,4 buren om je heen om je te helpen.’
Betrokkenheid
Chris: ‘Ja, mensen in dit dorp hebben veel voor elkaar over. Veel van onze groep zijn buitenpoorters, maar dat merken we nu helemaal niet meer. Ik ben voorzitter van de jeugd van Strandvogels en we hebben bij Strandvogels ook een club van 100, dit zijn vrijwilligers die zich op allerlei manieren inzetten voor de club. En dan nog de trainers, coaches, bestuursleden, sponsoren en allerlei andere vrijwilligers. Om maar even aan te tonen hoe dit leeft in het kleine dorpje, daar ben ik echt trots op!’
Maurice: ‘Iedereen is wel ergens bij betrokken. Een vereniging of op school. Nathalie zat bijvoorbeeld in de oudervereniging. Je moet je wel inzetten. Als de mensen hier dát zien, dan krijg je een warm welkom. Omdat we hier niet zijn opgegroeid, kenden we weinig mensen. Door het verenigingsleven legden we heel snel nieuwe contacten. Ik ben nu voetbaltrainer bij de teams van mijn kinderen. De gemeenschap is hier zo hecht en iedereen is actief. Ook voor de kinderen. Dat is heel leuk. En hoe meer mensen je kent, hoe leuker.’
Meedoen
De vier stellen hebben kinderen in de leeftijd van 3 tot 14 jaar. Zondagmiddag gaan ze met de kleintjes de kermis op. Daarna gaan de kids gezellig naar de opa’s en oma’s. En de grotere nemen soms de kleintjes mee, hoewel dit wellicht het laatste jaar zal zijn, deze pubers zullen binnenkort hun eigen kermisfeestje maken. Hoe dan ook, ze genieten allemaal op hun eigen manier van de kermis. Net als de mama’s en de papa’s. Twee jaar geleden deden ze met zijn allen mee aan de Playbackshow. Nathalie en Coco waren vossen bij de Vossenjacht en Coco dook vorig jaar in de prut. ‘Ik dacht dat het heel koud zou zijn, maar ik vond het ontzettend leuk. Droeg wel een verkeerde broek, hij zakte steeds af…’
Voor dit jaar staat alles nog open. Misschien verkleedt Nathalie zich weer voor de Vossenjacht, misschien probeert Coco dit jaar een andere prutrace-broek. Eén ding is zeker: de stellen gaan er weer helemaal voor.
Wat maakt Kermis Keut nou zo leuk?
Maurice: ‘Ik heb hier geen verleden, maar ken toch heel veel mensen. Prachtig om alle verhalen van iedereen te horen als we mooi aan een biertje staan.’
Rob: ‘Het is gezellig dichtbij, ook makkelijk voor de kids. En we gaan vaak van de ene naar de andere borrel in een bootje. Wat voor veel mensen de fiets is, is voor mij de boot.’
Chris: ‘Vroeger gingen we vaak naar de Vooroever. De familie Duijn had het altijd goed voor elkaar. Leuke bandjes, goede sfeer. Nu is het feest verschoven naar De Welkomst en de tent ervoor. Die tent is wel een goeie zet.’
Dennis: ‘Door die tent buiten is er veel ruimte en blijft iedereen bij elkaar. Dat is leuk.’
Jennifer: ‘Ja, alles is op één plek, dat is fijn en overzichtelijk.’
Dennis: ‘Tijdens kermis Wervershoof heb je je loopie, in Keut sta je mooi an.’
Chris: ‘Er wordt soms wel wat weinig gedanst. Ze springen wel bij Ronnie Ruysdael, maar ik vond dat Ierse bandje afgelopen jaar bijvoorbeeld veel leuker. We zullen zien, ik ga gewoon weer heen, lekker lullen en dansen. Ja, en voor de gekkigheid die spontaan ontstaat.’
Dennis: ‘Daags erna genieten we nog. Vorig jaar werd ik ’s ochtends wakker met confetti op mijn kale knar. Door het zweten was het goed blijven plakken. Ben een hele dag aan het pulken geweest, hahaha.’
Welkom
De vriendengroep in deze samenstelling vlamt nu zo’n 5 jaar. De beleving van kermis groeit. Iedereen kent ze en zij kennen iedereen. Maurice: ‘Sinds een paar jaar worden we ook gezellig uitgenodigd voor verschillende kermisborrels. We voelen ons erg welkom.’
De vriendengroep heeft er zin in. Voor de foto wandelen we met z’n allen naar de dijk. We kijken richting Wervershoof. Met links het IJsselmeer dat zo veel toeristen trekt en rechts het dorp waar zo veel gebeurt. En het vakantiepark waar zo veel liefde groeit. Liefde voor elkaar én voor kermis.
