Onze dorpsgenote Tessa Neefjes (23) is een uitstekende wielrenster in de nationale top. In de tijden van Corona zijn er geen wedstrijden, maar moet er wel worden getraind. Hard werken, maar waar is de stip? Een spontane, maar ook bescheiden wielrenster met veel succes, waaronder de winst in de Egmond-Pier-Egmond.
“Ik heb dit jaar nog geluk gehad met de wedstrijden op het strand. Tot februari heb ik veel races gereden. Dat ging best goed dit jaar. Het wegseizoen ligt nu helemaal stil. Veel wielrensters hebben nog helemaal geen wedstrijd gereden, dus wat dat betreft mag ik nog niet klagen. Het is natuurlijk wel jammer. Je wilt gewoon koersen.”
Het zijn dus gekke tijd voor de wielersport. De hoop is gevestigd op de opening van het wegseizoen per 1 september aanstaande, maar niets is nog zeker in deze tijd. Het is dus alleen maar trainen.
“Ja, dat klopt, maar ik moet eerlijk zeggen dat het mij ook wel goed uitkomt. Ik raakte in 2016 tijdens een training ernstig gewond bij een verkeersongeval. Ik ben nog steeds niet volledig hersteld. Ik voel, dat mijn linkerbeen nog steeds zwakker is dan mijn rechterbeen. Dat verschil is ongeveer vijf procent. Ik doe nu veel krachttraining om die laatste procenten terug te winnen. Ik heb daar nu wel extra tijd voor. Daarnaast train ik natuurlijk op de fiets. Dat is wel anders, want in groepen trainen mag niet. Ik doe mijn trainingen alleen op de racefiets, de strandfiets, de crossfiets of de tijdritfiets. Straks ga ik een intervaltraining doen, twee uurtjes in strakke blokken. Vanmorgen deed ik krachttraining. Mijn coaches maken schema’s voor mij.”
De oud Nederlands kampioene stond voor het ongeluk op het punt lid te worden van een profploeg. De toekomst zag er goed uit. De weg terug is lang, maar Tessa komt er weer. De ambitie om alsnog bij een profploeg te komen is groot. Tessa volgt een opleiding diëtiek en voeding. Op dit moment loopt zij stage bij de wielerploeg van het team Jumbo Visma. Wellicht wordt zij op grond van haar prestaties weer profwielrenster. Het zou mooi zijn wanneer wij haar weer in het rood/wit/blauw door het dorp zien rijden. Zij verdient het wel.
Gerard Bot
