Een verbouwing gaat nooit volgens planning. Budgetten worden overschreden, bestellingen worden geannuleerd, post komt niet aan, behang valt naar beneden en de vloer blijkt alsnog te moeten worden geëgaliseerd. Er was zelfs even sprake van een gaslek. Grote bedrijven als Ikea of bol.com zijn onbereikbaar voor persoonlijk contact. Loodgieters en timmerbedrijven hebben het loeidruk. Op een offerte moet je maanden wachten en dan mag je blij zijn als je voor de zomer nog aan de beurt komt. De bedrijven uit de textiel-, hout- en meubelindustrie hebben sinds enige tijd te kampen met een beperkte beschikbaarheid aan bepaalde grondstoffen. Dat leidt ook nog eens tot forse prijsstijgingen.
Maar zoals eerder gezegd heb ik een uitgebreid netwerk van mensen om me heen die graag willen helpen. Iedereen heeft tijd, want niemand kan nog op vakantie. Het is altijd erg gezellig tijdens de koffie in de veranda achter het huis. Een oude vriendin blijkt een klusbedrijf voor vrouwen van 50+ te zijn gestart en ze komt me een dag gratis helpen. Gelukkig kan ik bij de plaatselijke bouwmarkt altijd terecht. Langzaam maar zeker wordt het resultaat van alle inspanningen zichtbaar. Inmiddels ben ik halverwege de renovatie, nog 4 weken te gaan en dan kan ik over naar mijn nieuwe stek op de Droge Wijmersweg. Het is een heerlijke plek, ondanks alle druktes voelt het daar alsof ik op vakantie ben. Gelegen aan de Kleine Vliet vlak naast een broedgebied voor reigers.
Maar ook daar zit een adder onder het gras. Wie het nieuws van een paar weken geleden heeft gevolgd is op de hoogte van de laatste ontwikkelingen op het park. De parkbeheerder en de Vereniging van Eigenaren leven op voet van oorlog met elkaar. Er was zelfs politie in mijn straatje! Een oproep aan de gemeente Medemblik om te bemiddelen heeft vooralsnog geen succes gehad.
Men wil een restaurant gaan verbouwen om acht appartementen voor Polen te gaan realiseren, dit zal ongetwijfeld voor nieuwe spanningen zorgen.
Kortom, verhuizen naar recreatiepark de Vlietlanden is en blijft een uitdaging, zeker in coronatijd. Ik kan er zo langzamerhand wel een boek over schrijven, maar beperk me voor nu slechts tot deze column.
