Deze week hebben zes nieuwe varkensboeren de vijfsterrenkwalificatie ontvangen van dierenbeschermingsorganisatie Varkens in Nood. Een van deze vijfsterren-varkensboeren is de Tamworth Hoeve in Wervershoof. Enkel varkensboeren die voldoen aan strenge eisen op het gebied van dierenwelzijn komen hiervoor in aanmerking.
Strenge criteria
De vijfsterren-varkensboeren voldoen aan de strenge criteria van Varkens in Nood voor een fatsoenlijk varkensleven. Bij deze boeren worden de biggen niet te vroeg weggehaald bij de moeder en hebben alle varkens toegang tot weide, bos of zandgrond waar ze kunnen spelen en wroeten. Zo leiden de varkens tot de slacht een dierwaardig bestaan.
Waardig leven
Inmiddels zijn er al 37 vijfsterren-varkensboeren in Nederland, een aantal dat jaarlijks toeneemt. Ook neemt de vraag naar dit soort vlees toe. Frederieke Schouten, directeur Varkens in Nood en dierenarts: “Het is geweldig om te zien dat er boeren zijn die hun varkens waardig behandelen. Ze geven hun dieren een leven dat aansluit bij hun natuurlijk gedrag. Geen kraamkooien en gecoupeerde staarten, maar spelen, wroeten en in de modder rollen.”
Mensen die (nog) vlees eten kunnen het vlees bij de varkensboeren zelf kopen en met eigen ogen zien hoe de varkens leven bij de boer.
Terugblik interview
Eerder dit jaar interviewden we Nick Mulder, varkenshoeder en eigenaar van de Tamworth Hoeve voor de Binding. Hij vertelde over het hoe en waarom. We blikken nog even terug.
“Een paar jaar geleden keek ik naar het tv-programma Binnenstebuiten. Het ging over een man die na 27 jaar werken bij de politie Tamworth varkens was gaan houden. Daarmee houdt hij een stuk natuur schoon en helpt hij de dit soort te overleven. Een mooi voorbeeld van duurzaam agrarisch ondernemerschap. Ik wilde er meer over weten en ging de Biologisch dynamische landbouwschool Warmonderhof in Dronten volgen. Het was al snel duidelijk voor me dat ik dit varkensras wilde gaan hoeden.”
Educatie en theater
Inmiddels heeft Nick tientallen varkens. In Wervershoof, op de Veenakkers en op het Zonnepark in Andijk waar het ecosysteem met zonnepanelen draaiende wordt gehouden. Een een uit de hand gelopen hobby. Zijn ambitie is zo’n 200 varkens te hoeden zodat hij er zijn boterham mee kan verdienen. Als aanvulling bouwt hij aan een grote moestuin met groenten en fruit, is hij bijenimker voor de honing en zijn er plannen voor een educatief programma. “Dit terrein in Wervershoof is uniek. Hier is uitbreiding op grote schaal mogelijk en kunnen kinderen van basisscholen en middelbare scholen veel leren. Ook leent dit terrein zich uitstekend voor intieme theater- en muziekvoorstellingen voor klein publiek.”
Varkensredder
Vanwege de Coronacrisis blijft het nog even toekomstmuziek, maar Nick bruist van de ideeën. En die blijven niet onopgemerkt. Radio en televisie hebben al ruimschoots aandacht besteed aan de Thamworth Hoeve. En aan Nick als varkenshoeder én varkensredder. Het lijkt tegenstrijdig, de varkens worden uiteindelijk toch geslacht. Hoe rijmt hij dat voor zichzelf?
Geen massaproductie
“Dat is hoe ons ecosysteem en de voedselketen bedoeld is. Niet voor massaproductie en massaconsumptie, maar leven van wat de natuur ons te bieden heeft. Er is niets mis met het eten van vlees, als het maar niet via de bio-industrie komt. Alle dieren verdienen een goed leven. Tamworth varkens zijn niet geschikt voor de massaproductie. Ze groeien niet hard genoeg en leveren daardoor onvoldoende geld op. Slachtvarkens worden na 5 à 6 maanden fokken geslacht, biologische varkens na 8 tot 10 maanden. Bij mij leven de varkens zo’n 24 maanden. In de natuur met alle ruimte om zich heen. Bovendien werk ik niet standaard met antibiotica en dergelijke. “
All you can eat
Ja, het vlees is uiteindelijk een stukje duurder, maar ook veel lekkerder en gezonder. Varkensvlees is slecht voor de huid en werkt allergieën in de hand, zegt men, maar dat geldt niet voor het vlees van mijn varkens. Ik vind het belangrijk dat mensen bewuster kijken naar wat ze eten. Het ‘All you can eat’ principe houdt de massaproductie in stand. Als we weer gaan eten wat de natuur ons biedt binnen het seizoen waarin we leven, verandert de vraag en zal ook het aanbod veranderen.
Afval of voer
Een dure hobby, zo lijkt het voorlopig voor Nick. “Valt mee. Het kan rendabel omdat ik werk met alles wat over is. Geen duur, gemanipuleerd voer om snel te fokken, maar afvalstromen als voedsel voor de dieren. Ik ontvang restbrood van Bakker Swart, fruit en groenten van Swier in Zwaagdijk en aardappels, wortels en bieten van biologisch dynamische tuinbouwbedrijf De Lepelaar in Sint Maarten. Deze producten worden door vorm, kleur en houdbaarheidsdatum niet geaccepteerd voor de verkoop, maar zijn prima voer voor de varkens. De (weg) Schapenstreek uit Lutjebroek levert wei van de kaasproductie, ook dat vinden de varkens lekker. En zo wordt er zo min mogelijk als afval weggegooid.”
Vrijheid
Niet duur, wel duurzaam. Het is een werkwijze én een levenswijze voor Nick. Rijk zal hij niet worden, maar dat past ook niet bij hem. “Het maakt niet uit wat ik verdien, als ik maar lol heb in mijn werk. Het geeft me zo’n groot gevoel van vrijheid dit te mogen doen.”
