“Ik heb doordeweeks overdag geen tijd, omdat ik moet werken”, aldus de 85-jarige Sjaak Stroet. Hij is in deze drukke tijd elke dag aan het werk bij zijn zoon Robêr. Ik voeg mij dus op een avond bij hem en zijn vrouw Agnes. Op 3 juni zijn zij 60 jaar getrouwd en dat is een mooie gelegenheid voor een artikel in onze dorpskrant.
Sjaak is geboren in Zwaagdijk en op zijn veertiende verhuist de familie Stroet naar Wervershoof. Hun huis is dan nog café De Jager en wordt omgebouwd tot woning en schuur. Sjaak heeft zeven broers en drie zussen. Hij volgt de lagere Tuinbouwschool in ons dorp, gevolgd door de Bollenvakschool in Bovenkarspel. In het begin bouwt hij met zijn broers Jan en Frans. Later gaat hij zelfstandig verder. Van zijn vader was al land overgekocht. Vanuit zijn woning gaat eerst nog alles met de schuit. Eerst bouwde hij aardappelen en groenten, later vooral tulpen en heesters.
Agnes is geboren in Nibbixwoud.
Zij volgt de Huishoudschool en haalt het diploma Coupeuse. Zij heeft vier broers. Agnes werkt bij twee grote gezinnen in de huishouding en naait en verstelt ook alle kleding. Thuis ondersteunt zij ook veel. Haar moeder is vaak ziek. Zij werkt mee in het bedrijf van haar vader, met name in de tijd dat er fruit wordt geplukt.
Agnes houdt ook wel van de dansavonden in café De Sport. Op een van die avonden is Sjaak er ook. Helemaal naar Nibbixwoud? “Ja, ik kon in Wervershoof niet vinden wat ik zocht”, zegt hij met een lach. Daar zien zij elkaar voor het eerst. In 1964 trouwen zij. Agnes: “Ik had zelf mijn trouwjurk gemaakt. Ik was toen nog maar twintig. Mijn moeder vond het heel erg dat ik wegging. Ik was voor haar een grote ondersteuning.” En sindsdien woont zij met Sjaak aan de Simon Koopmanstraat 25.
Voor de wet zijn zij al vanaf 18 december 1963 in de echt aan elkaar verbonden, maar in 1964 ben je als katholiek pas écht getrouwd na de kerkelijke inzegening. Sjaak is het laatste kind dat nog thuis woont, zodat het logisch is, dat hij en Agnes in het ouderlijk huis van de familie Stroet gaan wonen. Een bijzonder huis in die tijd, want de schuur van bouwer Sjaak is inpandig. Dat is niet altijd even fijn, zeker niet wanneer de bollen worden gesorteerd. “Een hels kabaal én stof in huis.”
Wanneer zij 12 ½ jaar getrouwd zijn gaat het roer om. Het pand wordt omgebouwd tot woning en het bedrijf gaat over naar een nieuw pand. Bij het bereiken van de leeftijd van 65 draagt Sjaak het bedrijf over aan Robêr. Dat betekent niet dat hij gaat stilzitten. Hij werkt gewoon door bij zijn zoon. “Ik ben geen stilzitter en ik vind het werk erg leuk om te doen.”
Een actieve man, maar ook Agnes is nog heel actief. Zij wandelen en fietsen graag. Op de fiets leggen zij jaarlijks zo’n 2500 kilometer af. Best wel een beetje trots zeggen zij: “Op een gewone fiets, niks geen ondersteuning. Wij zijn vorig jaar nog naar Alkmaar en Volendam gefietst.”
Elk ritje wordt bijgehouden in een schrift. Agnes wandelt ook veel alleen, vanwege ‘het werk’ van Sjaak. “Elke dag, het moet wel heel erg slecht weer zijn, wil ik thuis blijven. Ik ben de hele dag wel in de weer. Ik puzzel graag en overdag komt Sjaak drie keer om wat te eten of te drinken.”
Het belangrijkste voor hen is hun familie. “We hebben vier kinderen, Margret, Carina, Robêr en Jeroen. Ook zijn er nog dertien kleinkinderen en drie achterkleinkinderen. Hartstikke mooi allemaal. 31 mei vieren we met hen ons huwelijksfeest bij Van Rooijen. Onze kleindochters uit Dubai en Frankrijk komen ook over.”
Gerard Bot.
