Een reisverslag van Franca en Bram Visser naar hun dochter Franca, haar man Humberto en kleindochter Olivia.
De terugreis van Cuba naar Nederland in Coronatijd, een reisverslag van Franca en Bram Visser. In ons vorige verhaal gaven wij aan, dat het de laatste zou zijn. Echter terugkomen in Nederland had nogal wat voeten in aarde en dat willen wij graag delen.
Wij wisten, dat wij een PCR test, niet ouder dan 72 uur, nodig hadden om te kunnen inchecken en om Nederland weer binnen te kunnen komen. Dus op woensdag 3 februari met de taxi naar Pinar del Rio, waar de test in hotel Pinar del Rio werd afgenomen. Wij konden dan vrijdag, de dag van ons vertrek, de uitslag ophalen in Pinar del Rio bij het Centrum voor epidemiologie.
Vlucht verplaatsen
Intussen waren wij er achter gekomen, dat wij ook een antigene sneltest nodig hadden. Na tientallen telefoontje van Franca jr. naar ziekenhuizen en dergelijke kwamen wij erachter dat die in Cuba voor vertrekkende reizigers niet beschikbaar was. Dochter Marleen had contact met de 24 uurs service van buitenlandse zaken en wij hadden mails gestuurd, want onze overstaptijd in Parijs was 1 1/2 uur en dat was te kort voor de sneltest. Na heel veel geheen en weer kwamen wij tot de conclusie dat wij onze vlucht van zaterdag naar Amsterdam moesten verplaatsen naar zondag. Onze zoon Maurits heeft dat met KLM geregeld en ook een afspraak gemaakt voor de sneltest op zondagochtend 9.00 uur.
Wachten
Op vrijdag 5 februari, na een emotioneel afscheid van Franca, Humberto en Olivia, vertrokken we om 10.00 uur naar Pinar. Daar aangekomen duurde het 40 minuten voor ze iets van ons hadden gevonden. Wij waren het wachten in Cuba intussen gewend, dus wij maakten ons niet druk. Na ongeveer een uur kregen bij het felbegeerde papiertje met negatief erop en veel stempels en handtekeningen.
Omstreeks 13.00 uur waren wij in Havana, waar we moesten wachten tot 20.10 uur voor wij opstegen. Een uitstekende vlucht met Air France naar Parijs volgde, met een zeer goede verzorging aan boord. Complimenten voor dit bedrijf, dat ondanks de coronaperikelen, zo’n goede service biedt.
Mosterd
Aangekomen in Parijs. Toen ik weer WIFI had, bleek buitenlandse zaken tijdens de vlucht een mail gestuurd te hebben. Daarin stond dat als wij het 24/7 nummer zouden bellen, wij een ontheffing voor de sneltest konden krijgen. Marleen had dat nummer al gebeld en niets bereikt. En wij hadden alles voor de sneltest intussen al geregeld. Dus dit was mosterd na de maaltijd.
Sneltesten
Zondag 9 uur naar het testcentrum, dat tot onze verbazing buiten het vliegveld lag. Dus door de douane heen, strenge controle. Na de test moesten we weer door de douane en security check. Alles soepel. Op weg naar de gate. om 13.10 uur zouden we vliegen. We kochten nog een broodje bij de enige zaak die open was in de terminal. Om 12.00 uur werd vlucht gecanceld i.v.m. hevige sneeuwval op Schiphol. Melden bij de balie van Air France waar wij tickets kregen voor een vlucht van 18.10 uur. Maar dan zou de test niet meer geldig zijn.
Dus om 15.uur weer door de douane, weer een sneltest en weer door de security check, waar wij nu iemand troffen, die met zijn verkeerde been uit bed gestapt was. Mochten wij in de ochtend alles meenemen, wat we o.a. voor de overnachting mee hadden, nu moest de trolley open en werden er diverse flesjes weggegooid. Toen hij ook een flesje lenzenvloeistof wilde weggooien werd het mij te veel. Na mijn felle reactie dat het voor de lenzen nodig was mocht dat mee.
Overnachten in Parijs
Na een flesje wijn en een hapje gingen we opnieuw op weg naar de gate. Om 18 uur kregen wij te horen dat ook deze vlucht niet doorging. Wij moesten onze bagage ophalen en ons melden bij incheckbalie 5 voor verdere informatie.
Toen iedereen zijn of haar bagage had en wij er na 45 minuten nog zaten, maar eens bij een balie gaan informeren. Het bleek, dat onze bagage op een andere plek was. Er werd geregeld, dat het deze kant op zou komen en we moesten 20 minuten wachten voor we onze koffers zagen verschijnen. Op weg naar balie 5 waar we natuurlijk achteraan de rij stonden, ongeveer 100 personen voor ons. Tegen 20.00 uur waren wij aan de beurt, de vriendelijke dame van Air France kon nog niet zeggen, wanneer we weer konden vliegen. Wij kregen een hotel, diner en ontbijt aangeboden. Met de metro naar het hotel, waar wij een diner op onze kamer kregen. Toen kwam er ook een mail van KLM binnen met tickets voor maandag 13.10 uur.
Haasten
Maandagochtend na het ontbijt weer met de metro naar de terminal. Bagage opnieuw ingecheckt en op weg naar het testcentrum, want natuurlijk was de sneltest weer verlopen. Het was een stuk drukker en ik was bang dat we te laat zouden komen, dus wat naar voren gedrongen en een dame aangesproken met de oude test van gisteren in mijn hand. Wij werden toen met voorrang geholpen.
De uitslag zou 20 minuten duren en dat werd 40 minuten. Intussen was het 12.15 uur en moesten we weer door de security, waar een rij van zo’n 70 personen voor ons stond. Tegen 13 uur waren wij erdoor en moesten wij ons haasten naar de gate. Daar bleek weer vertraging te zijn. Om 14 uur instappen , niet via de slurf maar met de bus naar het middenterrein, waar een cityhopper van de KLM stond. In het vliegtuig weer een uur vertraging, omdat het weer sneeuwde op Schiphol en je mag niet opstijgen, als er geen zekerheid is dat je kunt landen. Logisch voor ons, maar niet voor alle passagiers, waarvan er een zich zo misdroeg dat de captain uit de cockpit kwam.
Thuis!
Uiteindelijk konden we om 15 uur vertrekken en waren we om 16 uur op Schiphol. Bij de controle van paspoort en PCR test kregen we te horen dat de test ouder was dan 72 uur. Ja logisch, als je 2 dagen op Charles de Gaulle vastgezeten had.. Maar we hadden 3 antigene sneltesten. We mochten doorlopen.
Uiteindelijk waren wij maandag om 20.00 uur thuis in plaats van zaterdag om 16.00 uur. En als buitenlandse zaken wat vlotter gereageerd had, was het allemaal niet nodig geweest.
Maar in Cuba hebben wij geleerd wat geduld en wachten is en dat kwam meteen goed van
pas. Sommigen van jullie zullen zeggen: “Had je maar niet moeten gaan reizen in Corona tijd”, maar dan zeggen wij: “De overgetelijke twee maanden bij Franca, Humberto en Olivia waren deze moeizame terugreis meer dan waard!”
Franca en Bram
