Een verslag van Franca en Bram Visser naar hun dochter Franca in Cuba, deel 4.
Deel 3 eindigde net voor oud en nieuw. Op 30 december zijn we naar het strand geweest. Top dag, maar heen en terug was nog wel een dingetje. De afstand tot Vinales is hemelsbreed 27 km, maar via de bergen, haarspeldbochten en ZEER slechte wegen duurt de rit van 52 km ruim 2 uur.
Grote delen reden wij stapvoets om de gaten in de weg heen. Een belevenis op zich. Het strand hadden wij voor ons alleen. Een Cubaanse vriendin van Franca verklaarde ons voor gek: Je gaat in de winter toch niet naar het strand? Nu wij wel. Gewoon 30 graden en dan zeggen ze hier dat het koud is. Ha ha.
Oud en nieuw op de finca bij Humberto’s ouders was erg leuk. Wij hadden een varken gekocht voor de familie en vrienden en die werd op traditionele wijze een hele dag gerookt boven een houtvuur. Om 15.00 uur werden we al verwacht. Het nationale spel van Cuba is domino ( maar dan met stenen tot 9 ) en dat werd de hele avond in teams van 2 tegen 2 gespeeld en fanatiek, Wij dachten af en toe dat ze ruzie hadden. Maar nee het ging over het spel. Om 19.00 uur kregen we stukken vlees van het varken en Franca en ik dachten dat het klaar was. Maar nee een uur later stond er een tafel vol eten met malanga, yuca, rijst en bonen en salade. En nog meer varkensvlees. Pffff en de hele tijd bier en rum. Om middernacht is er hier geen vuurwerk, in de plaats daarvan steken ze een pop in de fik die het afgelopen jaar moet voorstellen om alle slechte dingen te verbranden. Dit jaar kreeg de pop van te voren een extra pak rammel! Een erg gezellige en leerzame avond.
Eergisteren hadden we een verjaardag van een broer van Humberto. Daar stond een grote gietijzeren pan op een houtvuur ( ook de hele dag ) en daar zaten de resten van het varken in, groenten en weer malanga en yuca en maiskolven. Heerlijk.
Verder kabbelen onze dagen zich voort. Gisteren weer een heerlijke dag naar het strand geweest.
Onze kleindochter Olivia is een schat, ze begint te brabbelen, lacht de hele tijd en groeit als kool. De ontwikkeling die wij in een maand hebben meegemaakt is erg speciaal. Een ding weten wij zeker, als we straks weer thuis zijn en facetimen weet ze wie wij zijn.
Nu weer even over Cuba. Voor de meeste mensen staat Cuba gelijk aan het goede leven : een tropisch paradijs, een tropisch plekje om even naar te ontsnappen. Conga’s klinken tot diep in de nacht, uit elk raam klinkt muziek en overal hangt de geur van sigaren. Maar als je zoals wij, niet in een luxe resort van de staat, maar bij de lokale bevolking verblijft, maak je ook de andere zijde mee. Vorige week hadden we drie dagen geen water en hebben wij gedoucht bij buren die een grote watertank hadden. Lege winkels, overvolle bussen horen ook bij het leven, maar de Cubanen zijn aanstekelijk levenslustig en zeer gastvrij. Het eiland prikkelt de zintuigen en brengt de geest in verwarring. Het is het eiland van romantische beelden en geluiden, zoete donkere rum,honkbal, salsa en oogverblindende nachtclubs en levendige straatkunst en natuurlijk de Cubaanse sigaar.
Ik zou een ieder willen oproepen om eens te overwegen hier heen te gaan, de bevolking verdient het, dat het toerisme weer toeneemt. En, na de kosten van je vliegreis, heb je hier een zeer betaalbare vakantie met Franca jr. als reisleidster! Dan nog even corona. Hier zijn ook weer wat besmettingen, maar voor 90 % afkomstig van reizigers, die op havanna landen en daar onmiddellijk getest worden.
Wij gaan morgen een kleine week het eiland verkennen en wilden ook naar Santa Clara, maar dat deel van het eiland is weer afgesloten voor toeristen ivm corona. Dus gaan we naar Trinidad, een van de oude en, volgens Franca jr, een van de leukste en gezelligste steden. Daarna naar Cienfuego en tenslotte naar Playa Giron. Omdat de toeristen bussen nog niet rijden alles met een taxi of taxi collectivo ( dan gaan er meerdere reizigers mee)
Als we over een week terug zijn vertellen wij over onze trip,
Hasta la proxima!
Franca, Bram , Franca, Humberto en Olivia.
