Op triomfantelijke en onvergetelijke wijze bestijgt Nic Schouten (93) trots het podium om het eerste exemplaar van Skriemer 23 in ontvangst te nemen. Een bijzondere gebeurtenis voor de Wervershover, waar hij al een tijdje naar uitkijkt. De geschiedenis van zijn bedrijf staat namelijk in dit deel van het jaarboek. Hij knikt instemmend naar de inhoud en zegt dat het er prachtig uitziet. U kunt het verleden in huis halen bij de verkooppunten van Rosamunde en Knijn Inkt, boeken en meer.
Een mooi moment tijdens de druk bezochte Skriemeravond op 22 november 2019 in De Schoof. Een avond vol herinneringen, interviews en optredens, gebaseerd op de inhoud van de Skriemer. Pé Swart, Gidus van de Swaluw en Sjaak Steltenpool hebben een uitstekend programma opgemaakt. De avond wordt zoals altijd door Pé aan elkaar gepraat. De meester van het woord wijst al meteen op een enorm politiek probleem, dat wij nu in Nederland hebben, maar honderd jaar geleden helemaal niet bestond. Aan de heren landbouwers wordt tegen de prijs van 16 gulden per 5000 kilo stikstofrijke veen aangeboden!
De Skriemer is weer voorzien van mooie en boeiende verhalen over de rijke en soms opmerkelijke geschiedenis van ons dorp. Zo is te lezen dat twee jongens uit een Nederlands Hervormd gezin door de pastoor hoogst persoonlijk werden verzocht om de voetbalvereniging van VVW te verlaten. ‘De woid’ uit gaat over Peter Vermaat, die een paar wijsheden nader uitlegt, en zeer succesvol is met allerlei voorstellingen. Wij zijn een muzikaal dorp, waarvan een deel van het talent begint bij de muziekschool, die na dertig jaar zijn zetel in ons dorp moet opgeven. De eerste steenlegging voor het raadhuis door Jaap Raat, volgt 80 jaar later dan eindelijk met een opening. Hoe veelzijdig en talentvol Tinus van Ophem was blijkt ook in dit jaarboek. Honderd jaar fanfare mag natuurlijk niet ontbreken. Skriemer biedt een mooi overzicht. Het artikel over de laatste vissers van ons dorp, de familie Kaij, boeit tot en met de laatste letter. Trots waren families wanneer een zoon naar het seminarie ging. Velen volgden de studie, maar volgde het priesterschap ook? Lees het. Onderduikers in huis tijdens de Tweede Wereldoorlog, een hachelijke onderneming, blijkt uit een onderzoek. Een boek met veel verschillende onderwerpen, die ontzettend leeswaardig zijn. Bedenk daarbij de vaste rubrieken en stel vast dat het weer een uniek exemplaar is.
Er gebeurde veel meer in het dorp. Jan Neefjes neemt het eerste exemplaar van ‘Van ouds-her 8’ in ontvangst. Bewegende beelden over het bouwersleven, over de mensen in het dorp en evenementen uit het verleden. Gewoon een opname van mensen, die de kerk verlaten, een en al herkenning. Er is veel veranderd. Genoeg feiten voor de dorpskwis op 5 mei.
Het entertainment van de avond sluit aan bij deze onderwerpen. Na de inleidingen van Gidus en Pé neemt de muziekschool het voortouw met de jongste artiest van de avond. Eline Aker is daar op saxofoonles en laat met twee nummers moedig zien én horen, dat Candy Dulfer concurrentie kan verwachten. De kleindochter van ‘onze’ meester Aker wordt afgelost door Nina Kuin, die met haar docent Hans Laduc drie liedjes zingt. Volgens haar docent wordt de stem van Nina steeds mooier, dat belooft dus nog wat. Laduc sluit af met twee nummers, waarvan hij er een zelf schreef. Lekker in het gehoor liggend, dus hij krijgt al snel bijval vanuit de zaal. Sjaak Ruiter (broer van Beer) kreeg een roeping van God en ging naar het seminarie Hageveld in Heemstede. Hij vertelt er mooi over. Hij is al lang uit het dorp, maar krijgt na deze avond toch een stil verlangen om weer terug te keren.
Geheel verrassend en zonder vooraankondiging stapt zijn zus Tiny Ruiter het podium op. Onder de arm draagt zij een archiefdoos. Zij vertelt, dat zij jarenlang knipsels bewaarde en verhalen schreef over haar tijd in Wervershoof. Het wordt volgens haar tijd om deze te schenken aan de Stichting Oud-Wervershoof. Het ziet er mooi en interessant uit, dus wellicht kan de redactie van Skriemer hier een mooi artikel uit halen.
Peter Vermaat wordt de vraag gesteld waarom hij vindt dat God zonder ‘d’ moet worden uitgesproken. Hij gaat achter de microfoon staan en legt met een gedicht uit waarom hij dat vindt. Uw correspondent begrijpt er niet veel van, maar prachtig is het wel. Go! Ooit was er tekort geld in het postkantoor en moest hij naar het kantoor van Andijk om voorraad te halen, gewoon op de fiets, geld op de bagagedrager. Zo ging dat.
Willem Verlaat, Dick Sijm en Dick Pronk voeren op 10, 11 en 12 januari 2020 in ’t Fortuin het stuk ‘Het laatste kievitsei’ op. Deze avond laten zij in een sketch zien, waarin zij na onderling moeilijk gedoe toch gezamenlijk een gebed voor hun pas overleden moeder kunnen bidden. Erg leuk.
Petra Koomen schreef een mooi artikel over onderduikers in Wervershoof. Zij vertelt, dat er eens voor 200 mensen een adres werd gezocht. Het verhaal gaat over de gevaren van onderduikers, voor hen, maar ook voor degenen die onderdak verlenen. Zij vertelt ook hoe zij in de gezinnen worden opgenomen en vaak als gezinslid meeleven. De onderduikers Osterhaus waren hier met zijn drieën. Zij keerden nog regelmatig terug naar ons dorp, ook met hun kinderen, van wie er drie in de zaal zitten. Verder is er na veel onderzoek en navraag toch nog een uitgave van Pijpje Drop gevonden. Een oud verzetsblaadje uit Wervershoof, waarvan er nu dus één bekend is en afgedrukt in de Skriemer.
De uitreiking van de Skriemer en de DVD is al aan de orde geweest. Gerard Bot heeft de eer dat te doen. Hij maakt meteen van de gelegenheid gebruik om de dorpskwis van 5 mei te promoten. Het meedoen met een team is bijzonder leuk om te doen, weet hij uit ervaring van dorpskwissen in Bathmen. Een echte aanrader. Hij verklapt ook dat er vragen worden gesteld uit het jaarboek en de dvd. Kopen dus!
Na zijn uitreikingen worden fragmenten van de dvd getoond. Veel herkenning in de zaal. Bij een fragment van kerkverlaters wordt meerdere keren ‘oh, mijn vader en moeder’ geroepen.
Honderd jaar fanfare in Wervershoof. Alle reden dus om de fanfare St. Caecilia uit te nodigen voor een miniconcert met hoogtepunten uit hun jubileumconcert. Het klinkt geweldig, opzwepend, waarvoor hulde. Je ziet de mensen genieten. Op 21 december geven zij een concert in de kerk van Onderdijk. Na het optreden tijdens de avond zullen veel harten zijn gestolen.
Ria van Ophem schreef het leven van haar vader Martinus van Ophem. Iedereen in de zaal kent deze alleskunner. Swart vraagt zich af of Tinus wel eens thuis was. In ieder geval was hij thuis op elk gebied van muziek in ons dorp, speelde zelf, zong zelf, dirigeerde en gaf les. Hij deed heel veel voor Sint Barbara. Het dorp is veel dank aan hem verschuldigd.
In de Skriemer staat een mooi verhaal over de familie Kaij, de laatste vissers uit ons dorp. Fok Berkhout ging dus op zoek naar vissersliedjes en bracht er een aantal ten gehore. Samen met Else de Beer, Jaap van der Gulik (gaat goed met hem), Dirk Laan en Jan Faber slaagt hij daar uitstekend in. Droevige liedjes en leuke liedjes. Tussendoor wordt Once upon a time in the west gespeeld. Jan Faber speelt op de mondharmonica (volgens Fok een armeluisorgel) onder begeleiding van diezelfde Fok een werkelijk waar schitterende vertolking. Adembenemend, net als het eerder vertolkte ‘Wervershoof slaapt’.
Dat Wervershoof echter klaarwakker is, is wel gebleken uit deze fantastische avond.
80 minuten beeldmateriaal, naast 104 bladzijden geschreven historie en een Skriemeravond is een mooi bezit voor ons dorp.
WAT IS ONS DORP RIJK!
Tekst: Gerard Bot
Foto’s: Jan Mol
