Drie jaar na haar prachtige voorstelling “Vive Piaf” was ze weer uitgenodigd door Club Jazz&Pop en terecht. Ook nu was ze weer minstens zo indrukwekkend en ontroerend als toen.
Wat een vakvrouw, wat een talent, wat een temperament, uitstraling en mimiek en wat een verhaal. Haar leven, voorouders en ouders prachtig in beelden vertoond en uitgebeeld en voorgedragen door Nadja. Daarnaast een ensemble die de sfeer bij de mooie tijdsbeelden perfect begeleidde in haar boeiende levensverhaal.
Leo Bouwmeester piano, Gert Wantenaar accordeon, bandeon en Mirella Pirskanen viool en zang. En weer had ik die tranen bij het laatste nummer, waarin Nadja zo duidelijk de hedendaagse actualiteit van de huidige zwervers naar een goede toekomst legt naast haar eigen levensverhaal en zegt… het komt allemaal goed net als bij mij en sluit af met mooie positieve beelden en woorden over haar Amsterdam en hoe vrij en blij zij zich nu voelt. Ik voel met haar mee maar moet wel eerst mijn tranen weer even wegvegen van ontroering.
Zo mooi dat dit zondagmiddag 28 november j.l. toch weer even was bij Club Jazz&Pop in Cultura
Tineke
