We vallen met de deur in huis. Op afstand natuurlijk. Deze week nemen we een kijkje achter de voordeur van het tiny house van Joost Botman (27) aan de Kibbel. Wat gebeurt daar rond de avondklok?
Het ruikt heerlijk in het tiny house van Joost. In zijn kleine, maar functionele keuken is het prima koken. “Er komt wel een nieuwe keuken hoor. Met een hoek, wat betere apparatuur en een barretje. Past precies.”
Zoals alles precies past. Je wordt enorm inventief als je een kleine ruimte inricht. Joost eet aan zijn hoge tafel die je kunt uitklappen voor meer personen. Deze maakt plaats voor de bar. Dan blijft er precies nog wat ruimte over voor een lounge zitje bij de tuindeuren waardoor je een prachtig uitzicht hebt.
Bij binnenkomst passeren we de badkamer met douche, wastafel en toilet. Alles keurig afgewerkt met mooie tegels. Het is een composttoilet met eigen rioolinstallatie. “Je moet alleen af en toe ontlasting weggooien”, legt Joost uit.
Achter de keuken is de slaapruimte met tweepersoonsbed en daarachter een kledingkast. Boven het matras is een verdieping gemaakt. Met een trappetje duik je er zo in de kussens. “Het is mijn thuisbioscoop. Met een beamer projecteer ik de beelden op een laken dat ik aan het plafond hang. Het is wel even goochelen om voldoende stroom te hebben, alles draait op accustroom. Op weinig stroom dus. “
Weinig stroom, het is iets dat de meeste tiny house bewoners verbindt.
“We proberen lage impact te hebben op de natuur; een zo klein mogelijke footprint achter te laten. Dat betekent duurzaam leven voor een gezondere wereld voor volgende generaties.”
Met een groep gelijkgestemden zette Joost ‘Het Groene Buurtje’ op. Zij willen bijdragen aan een duurzame en groen wereld. Zij zoeken een nieuwe manier om beter te zorgen voor de omgeving.
Met materialen en voorzieningen die zo min mogelijk belastend zijn voor de natuur. Zo zijn zij bezig om het terrein waar nu nog zwembad de Zeehoek staat voor de toekomst beschikbaar te maken voor een wijk met tiny houses. Dat betekent juist niet dat het land vlak moet, maar we willen zo veel mogelijk de aanwezige natuur behouden. Zet de huisjes maar tussen de bomen.
Belangrijk is om de tiny houses onderdeel te maken van de lokale samenleving. “Deze woningen en hun bewoners mogen gewoon onderdeel zijn van de leefgemeenschap. Het zijn niet per definitie hippies of appartelingen. Gewoon mensen zoals jij en ik, met hart voor de natuur. Als we toestemming krijgen, betrekken we de buren graag bij de indeling van het terrein. We doen het echt samen. Zo willen we ook graag een schooltuinproject starten, de basisscholen op het dorp reageren enthousiast.”
De gemeente neemt de plannen van Het Groene Buurtje zeer serieus, maar heeft natuurlijk met verschillende belangen te maken. Joost begrijpt dat goed. “Het lijkt me voor hen ook lastig om iedereen tevreden te houden. Het is een proces en heeft tijd nodig. We hebben goede contacten met bijvoorbeeld Hans Kröger van Woningstichting het Grootslag en Clean to A uit Hoorn. Mensen en instanties die pro-actief bezig zijn op dit gebied. Het Groene Buurtje wordt een buurt voor alle leeftijden. Een groep die klimaatneutraal wil leven én wil teruggeven aan de aarde. Daar vraagt de toekomst om.”
Weloverwogen koos Joost voor een tiny house. In de krochten van Marktplaats vond hij zijn huisje dat eerder onderdeel was van een kinderopvang. Op het terrein van zijn ouders aan De Kibbel was ruimte voor de woning. Je kunt niet zomaar overal een tiny house neerzetten, maar Joost kreeg een speciale vergunning. Zo kan hij mantelzorg verlenen aan zijn moeder Sandra die een spierziekte heeft.
Met tweedehands materialen, hulp van familie, lokale ondernemers en zijn eigen rechterhanden, werd het huisje woonklaar gemaakt. Een heerlijke plek om tot zichzelf te komen tussen alle drukke bezigheden door. Elke dag gaat hij op de fiets naar zijn werk. Joost is projectleider bij Vertify in Zwaagdijk (voorheen De Proeftuin). Daar onderzoekt hij manieren om meer met de natuur mee te telen en de landbouw te verduurzamen, bijvoorbeeld met biologische teelt. Het past goed bij zijn kijk op de toekomst.
“Ja, en ik vind het ook leuk om iets revolutionairs te doen.”
In zijn vrije tijd is Joost bestuurslid bij Sociaal Cultureel Centrum De Schoof. Daar maakt hij ook onderdeel uit van De Schoofeniers. Samen met Lonneke van der Gulik, Jacco Haakman en Greet Pennock laat hij kinderen kennis maken met tuinieren. Het seizoen is inmiddels weer geopend. Rondom de Schoof creëren ze een weelderige tuin.
Joost zit vol plannen voor de toekomst. De ontwikkeling van Het Groene Buurtje en de ontwikkeling van zichzelf. In de verre toekomst zou hij graag een zorgboerderij beginnen voor mensen die buiten de boot vallen. Om die mensen een plekje te geven waar ze zichzelf kunnen zijn en zich mogen ontwikkelen. Zijn eigen weg naar waar hij nu staat was geen gemakkelijke. Als ervaringsdeskundige weet hij goed hoe hij kan helpen.
Van de toekomst keren we terug naar het moment. Joost smult van zijn zelf bereide maaltje en vertelt honderduit. Veel ruimte voor bezoek heeft hij niet. Hij had graag een housewarming gegeven in en rond zijn bijzondere woning. Door Corona ging dat niet door. Het komt wel. Joost is positief. “Deze afgelopen periode is goed geweest voor mij. Ik ben een gezelschapsdier maar heb geleerd om op mezelf te zijn, om tevreden met mezelf te zijn. Ik houd van reflectie. Ik ben gezegend met een grote tuin, met werk dat voornamelijk buiten is en met mijn familie. Ja, het gaat steeds een klein beetje slechter met mam, maar ik ben dankbaar dat ik er voor haar kan zijn. Dat we elkaar hebben. Wat de toekomst brengt zien we wel. Eerst een nieuwe tiny kitchen.”
Mieke de Beer-Koomen
Wil jij ook meedoen aan ‘Rond de avondklok’? Stuur even een mailtje naar reactie@binding.nl. Onze fotograaf komt een foto maken, het interview kan aan huis of telefonisch
