Na drie dagen appen weten zij het: we gaan samen verder. Lau Koopman uit Assendelft rijdt naar Vierhouten om Margriet Aker op te halen. Zij gaat mee naar zijn huis en zij laten elkaar niet meer los. Maar Margriet kan in Assendelft niet aarden.
De stap van de bossen naar de drukte daar is te groot. Zij besluiten halverwege een woning te zoeken. Dat wordt Wervershoof. Het huis van Lau en de chalet van Margriet worden verkocht. Zij beschouwen een paar huizen in ons dorp. Via hun vriend Nico Veeken komen zij uit bij de Vlietlanden. Een mooi huis met prachtige tuin aan het water. Ze zijn erg enthousiast over hun woonplek. Vriendelijke mensen, die op 30 september 2019 in de echt zijn verbonden, acht maanden na de drie dagen van appen. Een roerig jaar dus.
Lau (66) woont tot die tijd in Assendelft. Hij groeit daar op. Hij werkt 43 jaar bij de Forbo. Hij maakt deel uit van de brandweer en is daar brandveiligheids- en Atex-deskundige. Hij is 30 jaar ondercommandant van dat korps en daarna anderhalf jaar commandant. 28 jaar lang geeft hij instructie technische hulpverlening bij de VRZW. Het aantreden bij het korps heeft deels te maken met het verkrijgen van de woning. Dat geeft de mogelijkheid om met zijn vrouw in zijn dorp te blijven. Zij kregen daar twee kinderen.
In zijn vrije tijd is muziek zijn passie. “Ik heb zelf gitaar gespeeld, maar met naar muziek luisteren had ik meer. Ik ging in die tijd altijd naar The Cats. De tijd van twee meiden op je schouders en het rollen over de vloer. Van dat laatste onthield ik mij. Er lag altijd veel glas. Na die tijd ging ik naar Next One, Dizzy en andere nationale bands uit de omgeving. Ik belde vrijdag naar een telefoonnummer in Volendam om via een bandje te horen waar welke band speelde.
Dat hield op een gegeven moment allemaal op. Totdat The Tribute To The Cats Band begon, zo’n twintig jaar geleden. Erg mooi, maar na een keer of vijf had ik het wel gezien. Mijn vrouw wilde echter per se alle keren heen. Nu was fotograferen ook een hobby van mij. Ik ging mee en begon foto’s van de band te maken. Ik plaatste deze op mijnalbum.nl, zodat iedereen deze kon zien.”
Margriet (61) is een geboren en getogen Andijkse, dochter van Willem en Rie Aker. Zij werkt in de horeca. Op 22-jarige leeftijd trouwt zij en krijgt Margriet drie kinderen. Er volgt een echtscheiding, waarna zij volledig de zorg over de kinderen op zich neemt. Van Abbekerk gaat zij terug naar Andijk. Wanneer de kinderen groter worden, werkt zij weer in de horeca. Jarenlang bij De Fruithandel in Zwaag en Het Wagenwiel in Lambertschaag.
“Ik heb 30 jaar in de horeca gewerkt. Daarna ging ik in opleiding voor bijzonder opsporingsambtenaar bij het ROC in Amsterdam. Ik kwam op de wielklemauto van Stadstoezicht in Amsterdam. Lastig werk, waar ik eigenlijk te aardig voor was. Het mocht echter niet langer dan drie jaar duren. Ik kreeg thuis een ongeluk. Ik viel vanaf de zolder van de vlisotrap en daarna van de vaste trap, een val van zeven meter. Ik was zwaargewond. Ik werd voor mijn werk afgekeurd. Ik viel in een zwart gat en ik wilde graag weer werken. Ik werd vrijwilligster bij de dierenambulance. Drie jaar lang. Ik heb nog een zwak voor dieren. Van de week heb ik nog een duif gered. Het kon niet meer vliegen en werd aangevallen door een vlucht meerkoeten. Intussen had ik een chaletje gekocht en ging ik in Vierhouten wonen.”
Hoe komt een vrouw uit Vierhouten dan aan een man uit Assendelft? Margriet: “Mijn neef Jan Aker vroeg een keer of ik mee wilde naar The Cats Aglow. Ik vond de muziek van The Cats vroeger wel leuk, dus ging ik mee. Ik was meteen helemaal verknocht aan de Aglow en ging daarna alle keren naar hun optredens, het hele land door. Daar liep ook een grote grijze man met een camera. Op een gegeven moment dacht ik: daar loopt ie weer. Wat moet ie nou met die foto’s? Maar goed, ieder zijn ding.”
Lau: “Dat klopt. Ik was daar vaak aan het fotograferen. Ik dacht dan: daar heb je die druktemaakster ook weer. In 2017 overleed mijn vrouw aan een hartstilstand. Er volgde een mindere periode voor mij. Later vroeg mijn zus om weer eens mee te gaan naar de Aglow, waar Robbie van Enkhuizen, een goede kennis van haar, ook in speelde. Dat vond ik wel leuk. Ik had niet veel zin, maar ging toch. Dat was op 26 januari 2019 in Wognum. Margriet was er ook. Daar spraken we elkaar en we vonden elkaar wel leuk. Het klikte. We kregen app-contact.” Drie app-dagen dus en dan zij we weer bij het begin van dit artikel.
Lau en Margriet werken niet meer. Zij genieten van de vrije tijd, die zij altijd samen doorbrengen. Margriet luistert elke dag naar Catsmuziek, nauwelijks anders, maar voor Lau is er meer dan palingsound. De afgelopen tijd zijn er veel uren in het huis geïnvesteerd. Ze vullen de tijd met de kleinkinderen en krijgen veel aanloop. Met mooi weer varen ze uit en wordt er een hengeltje uitgegooid. Twee keer per jaar gaan zij naar de omgeving van het Spaanse Torremolinos, waar ze ook een kennissenkring hebben opgebouwd. Daarnaast blijven zij trouw aan de Aglow. Margriet danst en zingt mee, Lau fotografeert en filmt om daarna een mooie compilatie op de Facebooksite ‘VideoProductionGroupJanLau’ te zetten. Dat laatste doet hij samen met Jan Aker, ook wel voor andere artiesten, als hobby.
“We hebben het fantastisch. Grappig hé? Na drie dagen appen.”
Het zal de mensen die mij kennen niet verbazen, dat we het nog lang over die muziek hebben gehad. Leuk toeval, zo’n ‘opdracht’ van de redactie.
Gerard Bot.
