‘Mariska Noordeloos verkoopt haar zaken wegens personeelsgebrek’, zo kopten de media. Het werkelijke verhaal ligt anders. Zoals de werkelijkheid altijd vol nuance is. Wij vroegen Mariska naar haar eigen, echte verhaal achter de op handen zijnde verkoop van haar snackbars in Andijk en Onderdijk.
De media zijn soms net als fictie. Een mix van uit het leven gegrepen ervaringen en door het leven gekleurde aannames. Een combinatie van feit en fictie. Mariska (54) combineert beide ook in haar boeken. Binnenkort verschijnt haar tiende boek en haar succes als auteur groeit. Een reden voor het sluiten van haar horecazaken?
“Indirect speelt het mee. Maar mijn besluit is een gevolg van een opeenstapeling van gebeurtenissen. Ik ben er langzaam naartoe gegroeid.”
Levenservaringen
Ze kreeg het met de paplepel mee, of beter gezegd met de frituurkorf: de liefde voor snacks én het ondernemerschap. Haar vader runde diverse snackbars en lunchrooms in Onderdijk en Medemblik. Van Apollo 8 in de Bagijnhof en de Counter, die nog altijd bestaat, aan de Nieuwstraat in Medemblik en de Snackcorner in Onderdijk. Als jong meisje hielp ze al mee en van lieverlee draaide ze de hele toko in een handomdraai. Van patat bakken tot bedienen, inkoop en het begeleiden van personeel. Ook haar zus Erica had het vak al snel in de vingers. Thuis bij vader Vok en moeder Truus vonden zij een warm nest. Maar buiten de snackbar en het thuisfront was het anders. Het gezin verhuisde vaak waardoor Mariska op de lagere school moeilijk aansluiting kon vinden. Dat ze die ervaringen later in haar eigen boeken zou verwerken, kon ze toen nog niet vermoeden.
De Snackcorner Onderdijk
“Ik ben er een paar jaar tussenuit geweest, werkte in een slagerij en in de bloemen, maar het bloed kruipt waar ’t niet gaan kan en dus keerde ik terug naar de snacks. Ik trouwde in 1994, kocht een woning in Wervershoof en nam de snackbar van mijn vader over in Onderdijk. De ruimte was toen echt nog een klein boetje.”
Gesteund door haar man Wil die een eigen timmer- en onderhoudsbedrijf runt en haar huurbazen de Kooters, werd het boetje verbouwd en voorzien van nieuwe apparatuur. Klaar voor de toekomst. Ondertussen werden twee zoons geboren en draaide Mariska ‘de Snackcorner’ met groot plezier. Tot zij in 2000 hoorde dat de eigenaren het pand aan een projectontwikkelaar hadden verkocht.
Twee snackbars
“Ik was bang dat ik eruit zou moeten. In diezelfde periode hoorde mijn vader dat er een snackbar in Andijk te koop stond. Daar werd ik meteen verliefd. Dit zou Mariska’s Corner worden. Maar mijn handtekening was nog niet eens opgedroogd toen de projectontwikkelaar in Onderdijk zei: ‘Joh, jij kunt je snackbar hier gewoon blijven draaien.’ Toen had ik ineens twee snackbars.”
Tropenjaren
Met haar ondernemersbloed en nuchtere weet van aanpakken, zet Mariska haar schouders eronder. Twee zaken, twee kleine kinderen, twee teams, een fijne oppasmoeder en een hele berg trouwe klanten, stuwden haar voorwaarts. Dwars door de tropenjaren.
Vervolg zie pagina 4
“Ik pendelde tussen de dorpen heen en weer. Vooral in Andijk was het altijd druk. Net toen het me boven mijn hoofd leek te groeien, kwam Richard Haasnoot erbij. Hij werd al snel bedrijfsleider in Andijk en was 22 jaar mijn rechterhand en mijn maatje. Door hem kon ik mijn focus leggen op Onderdijk en meer tijd met mijn kinderen doorbrengen. Maar de drukte bleef te groot.”
Tijd voor thuis
“Ik werkte vaak van de middag tot laat in de avond waardoor ik weinig thuis was voor mijn zoons. Op een gegeven moment zeiden ze: ‘Mama, je komt nooit een kusje brengen als ik ga slapen…’ Nu nog krijg ik er kippenvel van, dit moest anders. Ik besloot Onderdijk af te stoten. Andijk was groter en had meer potentie. Bovendien kon ik de dagelijkse gang van zaken daar prima aan Richard overlaten.”
Terug in Medemblik
“Tien jaar lang liep Andijk uitstekend. Samen met Richard vormden we een geweldig team, met de kinderen ging het goed, ik begon meer te schrijven en het leven lachte me toe. Maar het ondernemersbloed kriebelde. Toen opende ik in 2010 een tweede filiaal van Mariska’s Corner in het voormalige pand van Reddy in Medemblik. ‘De Noordeloosjes terug in Medemblik’, kopten de kranten. Maar de economische crisis zette door en alles werd alleen maar slechter. Op 1 september 2014 trok ik de stekker eruit.”
Noodlot
Mariska richtte al haar pijlen op Andijk. Die zaak draaide door, ondanks de crisis. Maar op 10 september, 10 dagen nadat zij Medemblik had verlaten, sloeg het noodlot toe. Haar rechterhand Richard werd, middenin in de zaak, getroffen door een hartstilstand. “Ik werd gebeld en ben daar op mijn sokken heen gereden. Ik zag hem sterven en weer tot leven komen. Reanimatie bracht hem terug. Gelukkig viel de schade mee, maar hij ging een revalidatietraject in dat bijna een jaar zou duren.”
Dagboek
Onder enorme stress moest Mariska door, opgeven was geen optie. Met een lege accu en een kort lontje ploeterde ze verder. Toen Richard in juni 2015 terugkeerde, stortte ze in. “Ik heb vijf maanden naar buiten gestaard. Mijn psycholoog spoorde me aan om weer te gaan schrijven, om zo mijn hoofd leeg te maken. Dat hielp enorm. Veel dingen uit het verleden kwamen naar boven en schreef ik van me af. Zo klom ik langzaam maar heel zeker uit het dal. Dat dagboek vormde de basis voor het
manuscript van mijn eerste boek ‘Het spel is uit’.”
Nieuwe tegenslag
Het schrijven hielp haar ook de jaren erna veerkrachtig te zijn. Met een goed basisteam en Richard aan het roer, draaide Andijk als een tierelier. Tot Richard opnieuw ziek werd en haar vader in 2020 volgde. Drie maanden was zij, samen met haar moeder en zus, mantelzorger tot Vok Noordeloos op 8 maart overleed. Op 13 maart werd hij gecremeerd en op 15 maart kickte Corona in met de eerste lockdown.
Overlevingsstand
“Die eerste periode ging aan me voorbij. Ik dacht: eerst pakken ze me mijn vader af en nu ook mijn zaak. Ik ging in overlevingsstand, kon niet rouwen om mijn vader. We brachten onze snackbar naar buiten als een soort snackkar. Ik verloor mezelf in hard werken, hield Richard uit de wind en negeerde alle pijn en verdriet. Vraag me niet hoe ik het heb gedaan, maar ik deed het.”
Terug naar ‘t Boetje
Begin ‘22 keerde de rust terug en zoals altijd knaagde de tijd weer aan Mariska. Wat nu? Haar zoon Matthijs runde de zaak in Andijk en ze verlangde naar iets nieuws, iets kleiners. Alsof het universum naar haar luisterde, kwam prompt de snackbar in Onderdijk, dan onder de naam Roezemoes, opnieuw te koop. Sinds 1 april 2022 is het weer in haar handen.
“Ik koos voor de naam ‘t Boetje, zoals het was geweest toen ik het voor het eerst runde in 1994. Ook om mijn vader te eren. Als hij veel en lekker had gegeten, zei hij altijd: ‘Ik zou nu een buk met ‘n boetje moeten hebben.’ Zo eer ik hem en kwam ik terug op zijn dorp. De reacties waren hartverwarmend, mensen hadden gewoon de vlag uit. Als trotse eigenaar was ik helemaal op mijn plekkie.”
Horecatijd voorbij
“Totdat ik in korte tijd drie fulltimers kwijtraakte. Dat kwam vooral door onderling privégedoe waar ik buiten sta, niet omdat er geen personeel te krijgen is. Daar sta je dan met twee zaken en met twee benen in het seizoen, het liep tegen Pinksteren. Opnieuw was opgeven geen optie. Mijn zoon en ik runden Andijk en ik vroeg een vriend om Onderdijk te draaien. Het was allemaal net te bemannen, maar in mijn hoofd werd ik gek. Weer had ik geen tijd om mijn emoties toe te laten. Toen wist ik dat ik er beter mee kon stoppen. Mijn tijd in de horeca is voorbij.”
Verkoop twee zaken
In die periode legde Mariska contact met Sacha Ligthart uit Medemblik. Ook haar roots liggen in de horeca, het gaf meteen een basis van vertrouwen. “Vanaf dag één ging het goed. Ze werkte eerder bij mij in Medemblik en wist nog precies hoe ik het wilde. Toen zij in Andijk begon leek het alsof ze er al jaren stond. Inmiddels kent ze het bedrijf en de klanten goed en per 1 januari 2025 neemt Sacha ‘Mariska’ Corner’ in Andijk over. Het gaf me het laatste zetje om ook Onderdijk te koop te zeggen. Ik ben 30 jaar ondernemer, had vier zaken, was altijd aan het hollen en stond altijd aan, het is mooi geweest. Ik kijk uit naar meer vrije tijd voor mezelf en mijn familie en het schrijven van mijn boeken.”
Actuele thema’s
Dat schrijven haar leven een andere wending zou geven, weten we inmiddels. Na negen boeken en twee uitgevers, verschijnt in november haar tiende boek ‘Leven vol leugens’. Het is een vervolg op haar eerste boek. Het genre omschrijft zij zelf als ‘drama thrillers’. Ze snijdt thema’s aan zoals huiselijk geweld, grensoverschrijdend gedrag en pesten en is gevraagd er volgend jaar lezingen over te geven op middelbare scholen. Over thema’s die net zo actueel als van alle tijden zijn.
Geen haast
Wat de toekomst brengt? “Ik ga met pensioen, zo noem ik het zelf. En ik weet ook: waar je een deur dicht doet, gaan er drie open. Maar zolang ik ‘t Boetje niet aan een goede partij heb verkocht, houd ik de zaak open. Ik heb een goed team en fantastische klanten. Aan hen blijf ik trouw. Ik ga er voor dat ‘t Boetje als snackbar wordt verkocht, ik heb geen haast. Godzijdank, het hollen is gestopt.”
Tekst: Mieke de Beer-Koomen
