Topsport is niet alleen hard trainen en alles opzij zetten voor de sport, maar ook presteren op het juiste moment. En dat heb ik gister niet gedaan. En dat ik daar ontzettend van baal is door iedereen te begrijpen. Het hele jaar heb ik hard getraind, onder andere op deze afstand: de 3 km. En gister was het de dag dat ik dit moest laten zien. Maar ik heb gefaald.
Ik voelde me goed
Ik voelde me super goed! De training liep lekker, ik reed goede ronde tijden en ik had er alle vertrouwen in dat ik een goede race zou rijden. Het ijsgevoel had ik absoluut te pakken! De eerste 3 zouden zich plaatsen voor de Olympische Spelen en ik had er alle vertrouwen in dat ik dit Olympische ticket zou gaan pakken.
En toen moest ik het ijs op
Ik stapte het ijs op en gelijk ging mijn hartslag omhoog. Ik keek niet om mij heen en was alleen maar met mezelf bezig. Ik verkrampte tijdens het inrijden. Ik ging naar mijn coach toe en vroeg hem hoopvol wat te doen. Hij antwoorde mijn vraag met: Gewoon lekker schaatsen Irene! Ik praatte mezelf moed in. Gewoon 7,5 rondje schaatsen, dat kan je!
Na de eerste ronde merkte ik al dat het mis was
De eerste ronde reed ik te hard en daardoor blies ik mezelf gelijk op. Ik kan zeker beter, maar het kwam er niet uit. Ik kon de spanning geen plaats geven. De andere meiden konden hier gister beter mee omgaan dan ik. En zo eindigde ik zeer teleurstellend op een 13e plaats. Weg Olympisch ticket voor de 3 kilometer.
Nu bereid ik me voor op komende zaterdag
Ik hou vandaag een dagje rust en ga me vanaf vrijdag voorbereiden op de 5 kilometer van 30 december. Ik baal van gister maar het is ook een goede leer voor me geweest. Nu ga ik alle zinnen op dit weekend zetten en ga voor het Olympische ticket. De vorm is er, dus het zit er zeker in!
Komende zaterdag is de wedstrijd om 16.00 uur. Zitten jullie weer voor de buis?
Liefs, Irene.
Volg je mij al op Facebook. Twitter en Instagram? Leuk als je reageert!
