In vroegere tijden was er ook vandalisme door drankgebruik. Politieman Punt was onze dorpsagent en die deinsde er niet voor terug om een vandaal een dag onder ons toenmalige gemeentehuis te deponeren. Er was onderin een hok voor bewaring. Begin twintigste eeuw werd je na een diefstal van een fiets zó voor drie dagen vastgezet door middel van een eenvoudige vorm van rechtspraak.
Het was jaren geleden in Wervershoof volop kermis en om twee uur
‘s nachts snuffelde veldwachter Punt rond in de Hoek van ons dorp nabij café de Zwaan. Hij had het gemunt op Piet van Blauwe Jaap ( zijn echte naam zeg ik niet wegens mogelijke anti diskrimminatie reacties, al deed vroeger schelden geen zeer). Piet kon in beschonken toestand tot vernielzucht overgaan na een intensief cafébezoek en Punt dacht: nu zal ik hem in de gaten houden!
Op dat moment strompelde Piet van Blauwe Jaap uit de voordeur van de Zwaan en was nog helder genoeg om politie Punt in het donker te ontwaren.
Hij dacht: ‘Nou moet ik uitkoike want aars snapt de pliesie moin nag!’
Hij loopt, steunend met zijn fiets, de Leige Dik op (Simon Koopmanstraat). Hij schoffelt richting de brug in de bocht.
Links voor de brug woonde boer Huisman, links achter slager Hoogland,rechts voor architect Nieuweboer ( later ijsverkoper) en rechtsachter tuinder Loos.
Opeens kreeg Piet sterke aandrang voor het plegen van een grote boodschap. Hij voelt: Verdorie,ik moet oigenlek hougnoôdeg van de broek of! Dat hou ik nooit uit totdat ik thuis ben! Ik moet ‘t nou kwoit zonder dat pliesie Punt ‘t ziet!
Hij kijkt om zich heen en dacht: Deur de stronthoup van Huisman ruike ze moin mooi niet en bai Loôs legge ze allegaar al te bed, dus niks loôs en leit ik net zô wois als Gandhi weze. Ik gaan an de brugleuning bai de slager hange, want ‘t zal me ‘n worst weze. In het donker ziet gien mens het!
Dus Piet van Blauwe Jaap hangt met de broek van ‘t gat, aan de leuning van de brug boven de sloot. Hij hoeft niet lang te wachten toen hij al hangende een flinke plons hoorde in het water. Hij denkt: Mooi gaan, dat vrachie ben ik kwoit! En gien mens het ‘t zien, ok pliesie Punt niet!
Piet trekt zijn broek weer omhoog, pakt z’n fiets en wil er op rijden want het was nog een heel eind. Als hij op zijn zadel zit voelt het toch niet helemaal normaal en hij denkt: Volgens moin is d’r wat niet goed gaan deer beneden!
Hij stopt en kruipt achter een heining en is nieuwsgierig wat er verkeerd is gegaan. Als hij zijn broek naar beneden trekt vindt hij wat er wél en niet hoort in te zitten en vloekt: Verdorie! De drol zit nag in moin broek en m’n knip is uit m’n broekzak te water vallen!
door KaaBee
