Jazeker, ook het Sint Jozef viert feest op de derde maandag in augustus. Met familie en vrienden wordt geborreld en geproost op een mooie kermis. Live muziek en het Rad van Avontuur maken het feest compleet. En natuurlijk gaan de wat oudere dorpsgenoten onder ons vaak ook nog even de kermis op. Vergezeld door kinderen en kleinkinderen. Dat geldt ook voor de heer Koomen en mevrouw Zwart- Van den Berg en hun kleindochters; al net zulke kermisliefhebbers.
Oma Zwart en kleindochter Cindy
‘Met de rollator aan de rol voor een oliebol’
88 is ze, Petronella Zwart – Van den Berg. Moeder van acht en oma van 12 kinderen. Met kleindochter Cindy bespreekt ze kermisherinneringen. Van Breezand tot Wervershoof, van vroeger en nu.
Ze gaf er nooit zo om, maar als we herinneringen ophalen dan zie ik een glinstering in haar ogen. Petronella werd geboren in Breezand. Voor kermis gingen ze naar het nabij gelegen Anna Paulowna. Ook daar was het een happening waar kleine Petronella met vader, moeder, broers en zussen per taxi heen toog. Per taxi!
‘De kermis begon al op het pad als de taxi voor kwam rijden. Met pa en moe op stap, dat was al heel bijzonder.’
Familiefeest
Ze ontmoette Nic Zwart in Breezand waar drie kinderen werden geboren. Het gezin verhuisde naar Zwaagdijk en later naar Wervershoof waar ze nog vijf kinderen kregen. Na drie huizen aan de Simon Koopmanstraat raakten ze honkvast aan De Neuvel. Vader Nic en de opgroeiende kinderen waren (en zijn) dol op kermis. Petronella moest wel even wennen. ‘Het is hier zo veel hechter dan wat ik gewend was. Een echt familiefeest en de mensen zijn veel enthousiaster.’
Zoete inval
‘Het was bij ons een zoete inval. Vrienden van mijn jongens mochten allemaal blijven slapen, in het hooi. Het eerste jaar dat ik dat opperde bleven er 10 slapen, het derde jaar waren het er al 20. Ik zette de ene pot koffie na de andere en bleef maar eieren bakken. Ik ging zelf niet naar de kermis, maar dit vond ik prachtig. Toen ze een jaar of 16 werden en in het hooi gingen roken, moest ik de logeerpartijtjes verbieden. Veel te gevaarlijk.’
Oliebol
Ze beleefde kermis op een afstandje en via de verhalen van haar kinderen. Vader Nic ging met zijn maat Pé Neuvel voluit aan de boemel, eerst in Wervershoof, een paar weken later in Onderdijk. Tegenwoordig geniet ze opnieuw via kinderen, kleinkinderen én achterkleinkinderen. En hoe stram ook de ledematen, elk jaar gaat ze de kermis op. ‘Met mijn rollator ga ik dan vanaf het St. Jozef naar de Hoek voor een oliebol. Die eet ik dan langs de kant op terwijl ik geniet van al die blije gezichten. Dat vind ik zo mooi om te zien.’
Leven voor kermis
Cindy glundert als ze de verhalen van oma hoort. Ze is nu 31 en mama van Jayden van twee. Door haar zoontje beleeft ze de kermis weer op een andere manier, maar vroeger… ‘Tussen mijn 13e en 22e leefde ik voor de kermis. Ik feestte vijf dagen lang. Op vrijdag begonnen we bij een borrel en als de kermis open was zaten we in Van Rooijen en later bij Beer. Als ik op woensdag weer naar school moest dacht ik: hoe overleef ik deze dag?’
Moederschap
Door het moederschap en haar werk in het onderwijs schakelt ze de laatste jaren een tandje terug. ‘Ik vind het nog steeds heel leuk, maar als het regent blijf ik al snel thuis. Het is ook lastig om oppas te vinden; mijn ouders Piet en Carla gaan zelf net zo hard te kermis.’
Multi-cultureel
Je verwacht het niet, maar Cindy’s vriend Geöffrey, die zijn roots heeft in Suriname en uit een grote Nederlandse stad naar Wervershoof verhuisde, vindt kermis geweldig. Zijn Surinaamse vrienden hebben het als standaard in de agenda staan om mee te gaan. ‘Ik vind dat wel grappig; nu ik rustiger word, neemt Geöffrey het stokje over. En ja, natuurlijk blijf ik wel dichtbij hoor. Bij mooi weer ga ik ook zeker een borrel halen. Zo leuk om iedereen weer te spreken, jong en oud. En dan kom ik oma ook wel eens tegen. Met oliebol of op een terras met familie. Zo gezellig!’
