Ze zijn al jeugdvriendinnen sinds de lagere school. Carina Nieuweboer, Petra Koomen, Ada Koomen en Jacolien Bregman-Kraakman. Ze vieren ook al jaren kermis met elkaar. De kermisherinneringen komen naar boven bij het zoeken naar foto’s voor de Kermisbinding. Hoe de naam Carpadja is ontstaan laat zich raden.
Kermis in 2020? Gelukkig is verspreiden van de Binding nog geen gevaar voor de volksgezondheid. Hoe dan verder de kermis gevierd gaat worden? Alleen herinneringen en oude foto’s? Hoe dan ook, Jacolien is van plan de traditionele kermisborrel op zaterdagavond door te laten gaan. Na het insturen van de foto’s, krijgen we de vraag of we ook voor tekst kunnen zorgen. We spreken een datum af om bij elkaar te komen. Vooraf sturen we elkaar oude kermisfoto’s om ons geheugen op te frissen.
Jeugd
Carina vertelt dat ze van de eerste tien jaar niet meer zoveel weet, maar dat vroeger en nu het kermisgevoel nog hetzelfde is: het gevoel van dat je ergens erg naar uit kijkt. Vroeger ging ze dan op de step met haar broertjes helemaal tot de kerk, om te kijken of de botsauto’s er al waren. Jacolien vond de komst van de kermiswagens ook spannend, na de drukke periode van het roden en pellen van tulpen. Haar neef Sjaak de Boer (ja inderdaad, de priester) beweerde altijd dat hij een gratis proefritje mocht maken als de kermis net was opgebouwd. Ze herinnert zich niet dat dat ooit is gebeurd.
En dan ging de kermis op zondagmiddag eindelijk open. Ada kon vanuit huis de bel voor de eerste rit met de zweef horen. Carina herinnert zich de muntenschuiver en het ijsje met slagroom bij ’t Zonnetje. En dan de lichtjeskermis. Ada herinnert zich het wachten tot het eindelijk donker werd. Ada en Petra praten over de familieleden uit omliggende plaatsen en verder, die met kermis te gast kwamen. Als kind kreeg je van iedereen kermisgeld. Ada zelfs van een oom van de buren die helemaal op de brommer uit Hilversum kwam.
Carina moet er niet aan denken dat ze als tienjarige een coronacrisis met kermis zou moeten meemaken: “Verschrikkelijk, je leefde er toch min of meer al een jaar naar toe. Misschien nu anders, maar vroeger was het voor mij in ieder geval erg geweest”.
Pubertijd
In de pubertijd veranderde het kermisleven. Wat Carina zegt komt op het volgende neer: “Naar de kermisattracties gaan met mijn broertjes, werd naar kermisborrels gaan met Petra”. Ze gaan al vanaf hun 14e samen ‘te kermis’. Jacolien vertelt dat ze het later altijd mooi vond, om haar ouders tegen te komen bij Van Rooijen.
Ada vertelt graag de volgende kermisanekdote uit de jaren ‘80: “Toen Jacolien nog lenzen droeg, is ze er een keer één kwijtgeraakt bij Van Rooijen. Ze vroeg toen of het licht aan mocht. Het was één uur ’s nachts, en we stonden tot onze enkels in het glas. Jacolien dook naar beneden en vond hem onmiddellijk! De lichten konden weer uit en het feest ging weer verder”.
Speciale herinneringen
Elk jaar gaat het feest weer verder op de kermisborrels. Petra en Carina noemen met name de ‘Lanenborrel’ (kermisborrel bij Dick en Yvonne Laan), de ‘Bluesborrel’ (bij Siem Vleerlaag op de Zeeweg) en de borrel bij hun oud leraar Kees Kaag. Dan zijn er de herinneringen aan de optredens van o.a. Imca Marina. Natuurlijk de dinsdagavonden waarop je de meeste kans maakt oude bekenden te ontmoeten. Jacolien noemt goede gesprekken die je soms hebt met minder goede bekenden. Petra noemt de mooie verhalen die worden verteld. Dansen met vrienden en onbekenden. Alles ondanks de drukte, het lawaai en het zweten. Carina noemt het afzakkertje met gebakken ei dat altijd wel ergens te halen viel als je het café was uitgeveegd.
Sommige jaren vergeet je nooit. 2008 was het jaar dat Petra in een rolstoel te kermis moest en iedereen met haar op de foto wilde. Petra legt Ada het fenomeen ‘planking’ uit: Er blijkt een jaar te zijn geweest waarop iedereen ging liggen, bijvoorbeeld op ‘n bar of krat bier. En dan de kermis van 2015, waarop het tot en met dinsdagmorgen regende.
Hereniging
Wat kermisconditie betreft, gaan Jacolien en Petra nog voor de volledige vier dagen. Carina geeft aan dat voor haar twee dagen ‘mans zat’ is. Ada probeert er in elk geval zaterdag en zondag te zijn.
Alleen Jacolien woont nog in Wervershoof. In 2010 stond Petra met haar broer in het Dagblad voor Westfriesland, vanwege het feit dat ze voor de 29e keer bij hun ouders een kermisborrel hielden op maandagmiddag. Ada had toen net weer de gewoonte opgepakt met kermis naar Wervershoof te gaan, omdat ze in 2008 vond dat ze haar moeder met kermis niet alleen kon laten zitten, nadat haar vader eind 2007 was overleden. Via de kermisborrel bij Jacolien, kwam ze toen ook op de borrel bij Petra terecht. In 2009 is de hereniging van Carina, Petra, Jacolien en Ada een feit.
Niet alle dagen kermis
Omdat het niet het hele jaar door kermis is, houden ze in de slappe maand januari een vriendinnenweekend. ‘Het is niet alle dagen kermis’, zei de moeder van Ada vroeger. Maar ook met kermis is het niet altijd feest. Zo is de moeder van Petra in 2016 met kermis overleden. Op maandag 22 augustus, zo’n beetje op de tijd van de traditionele kermisborrel, waarop ze zovele jaren de gasten had verwend met o.a. varkenshaas, saté en broodjes paling. Ook voor Carina is 22 augustus een bijzondere datum. Met het geluid van feestgedruis op de achtergrond, beleefde ze de laatste kermis van haar moeder, zij stierf op woensdag na kermis, 22 aug. 2012.
Kermis T-shirts
Volgens Ada is in Wervershoof de jaartelling met kermis, voor kermis en na kermis. Misschien een goede tekst voor het kermis-t-shirt voor volgend jaar? Petra is van de kermis T-shirts. Elk jaar een andere tekst. En naarmate de jaren verstrijken ook een grotere maat, en dit jaar met bijpassend mondkapje.
Natuurlijk hopen we ook nu in 2020, en alle jaren daarna weer met kermis samen te komen. Alleen een nieuwe lockdown kan de kermisborrel bij Jacolien en Theo tegenhouden! Hoe dan ook, dit jaar zullen we ons T-shirt ‘Kermis met Carpadja’ dragen! En misschien kunnen we dan, als er verder toch niets beleefd mag worden, de reünie van de lagere school gaan organiseren: volgend jaar op vrijdag voor kermis.
Tekst en foto’s: Carpadja
