Al maandenlang houdt de kermis van Wervershoof de gemoederen bezig. Na een paar regenachtige edities en het niet doorgaan van de laatste, moet dat in 2021 toch weer zoals vroeger. Dus met mooi weer, dus met livemuziek op de buitenpodia, dus met een kermis op Dorpsstraat en dus met een afgesloten Dorpsstraat.
Bij elk kermisnieuwtje op de sociaal media volgen honderden reacties van dorpsgenoten. Elke andere vorm van ‘het normale’ kermis vieren wordt ernstig bekritiseerd. Een viruspiek halverwege het jaar brengt het benauwende idee van wéér geen kermis naar boven. Het zal toch niet? Een daling daarvan geeft echter weer hoop. Hoe zal het gaan? Wat beslist de overheid? Er gloort steeds meer zon aan de horizon, een zon die ons de laatste jaren niet zo goed gezind was. En uiteindelijk valt de beslissing: de kermis gaat door, al is het met enige beperkingen. De kermisattracties staan weer op de Westrand. De buitenpodia zijn aan strenge maatregelen gebonden en gelimiteerd tot maximaal 750 bezoekers. En men moet óf gevaccineerd zijn óf negatief getest. Een app op de telefoon doet zijn intrede. Natuurlijk zijn hier heel veel meningen over, maar de regels gelden nu eenmaal zo. De niet weg te denken kermisborrels thuis mogen ook. Ook daar gelden regels voor, maar die zullen niet worden gehandhaafd.
Elders in het land zeggen ze: it giet oan. Zo voelt de beslissing over het doorgaan van hét jaarlijks festijn. Bij de sportvelden wordt opgebouwd en de horeca zorgt in korte tijd voor een mooi programma. Dit jaar moeten we achter entreebewijzen aan, zonder kaartje geen shift, geen dagdeel om bij livemuziek aanwezig te zijn. Ook weer iets nieuws, het gaat met een QR-code. Even scannen, gegevens invullen, beloven dat iedereen voor wie je een kaartje koopt coronaproof is en vervolgens downloaden.
Hèhè, we kunnen. Nu nog mooi weer!
Het weekend nadert, allengs verschijnen in het dorp op tal van plaatsen partytenten, bij de een vol met tierelantijntjes, bij de ander niet meer dan wat scheerlijntjes. Geen grote stereo-installaties meer, maar JBL-boxen voor afspeellijsten op spotify. Gaande de jaren verandert er veel.
Het weekend staat zoals altijd bol van de kermisborrels. Vrijdagavond zijn er al verschillende muziekhaarden te horen, overstemt door enorm gekakel, soms andersom. Zaterdagmiddag wordt dat weer opgepakt. In mijn tuin zit het vol jongelui. Ze hebben er zin in.
Een biertje, een wijntje, soep en brood en eindelijk weer lekker samen De hedendaagse muziek dendert uit de boxen, er wordt meegezongen en er wordt gedanst. Prachtig om te zien. Zelf zijn wij ook weer op pad. Kermisborrels bij vrienden. We delen ons op en rond middernacht treffen we elkaar weer op een afsluitende borrel. Er zijn muzikanten aanwezig. Natuurlijk pakken ze de gitaren op en wordt er een bijzonder sfeertje gecreëerd. Leuk is dat. Terug naar huis hebben we geen verlichting meer nodig.
Zondag even met de hondjes aan de wandel. Mensen wandelen en fietsen alweer alle kanten op. De activiteiten van de avond ervoor worden voort gezet. Families en vriendengroepen zoeken elkaar op. Kermis is ook een feest van ontmoetingen en het ophalen van herinneringen. De trieste nieuwsberichten over het wel en wee in de wereld worden ook even meegepakt. Wervershovers weten precies hoe het wel of niet moet. Wij gaan even naar Hét Café, waar een mooi kleurig terras is opgebouwd. Men is blij dat ze weer open zijn. Lekker weer aan het werk. En wij weer lekker zitten. Bij de ingang van het terras staat een bartafel met een telefoon er op. Grappig om te zien hoeveel mensen even de hoorn opnemen. Na een paar uurtjes weer huiswaarts. Wij geven ook een kermisborrel. Ook een partytent, wat vlaggetjes, volle koelkasten, en een JBL, vandaag met muziek voor jongere senioren. Mensen komen, mensen gaan, sommigen heel laat. Twee gasten, muzikanten, hebben de gitaar mee en zingen speciaal voor mij vier Catsliedjes. Natuurlijk moet ik meezingen en ondervinden dat precieze teksten moeilijk te onthouden zijn, ook al heb je ze al duidend keer gehoord. Ik vind het hartstikke mooi. Zoiets verrast wel weer. De twee staan ook bekend als Bassie en Bobo. Het is vandaag dertig jaar geleden, dat zij voor het eerst samen speelden, zomaar spontaan tijdens een kermisborrel. Wat is er bij zo’n jubileum nu mooier dan voor mij te mogen zingen?
Maandag de boel opruimen, het begint te regenen. Het zal toch niet? Nee, het blijft droog. We zijn al op tijd bij ’t Fortuin, waar de Cats Aglow optreedt. Achter op het land is een grote tent gebouwd. Een tent zonder wanden, het moet immers ventileren. Nou, dat doet het, want er staat een krachtige wind. Eindelijk na anderhalf jaar weer livemuziek. Wat hebben we dat gemist. De klassiekers van The Cats worden weer meegezongen. We spreken heel veel mensen, precies zoals is bedoeld met kermis. Gewoon gezellig. Na het optreden moeten we de tent verlaten. De dag is gedeeld in twee shifts en voor de tweede hebben we geen kaartjes. Buiten staan diverse kramen waar je wat kunt eten. Dat doen we dus. Daarna weten we onze weg in het dorp wel te vinden.
Ondanks de maatregelen is kermis een leuk feest. Ik hoop dat het volgend jaar weer gaat als vroeger. Gewoon heen gaan waar je wilt en geen gedoe meer met reserveringen, shifts, kaartjes en maximale aantallen.
Natuurlijk was er veel meer te beleven in het dorp. Ik ben niet overal geweest, maar het kermisplezier zal daar niet minder zijn geweest. Ik baseer dat op heel veel (soms merkwaardige) foto’s op de verschillende apps.
Gerard Bot.
