Hij staat echt in de schoenen van zijn vader. De schoenen staan hem prachtig. Kees Botman staat 16 februari op het podium van De Schoof. Hij staat daar om zijn eerste boek te presenteren. Het boek is getiteld ‘In de schoenen van mijn vader’. In het boek noemt hij het een ode aan zijn vader, die op deze dag zijn honderdste verjaardag zou hebben gevierd. De schoenen staan voor ‘beide benen op de grond, contact met de aarde en recht door zee’. Hij voelt een grote verbondenheid met zijn vader, maar het gaat niet alleen over zijn vader. Het gaat over 100 jaar Botman-geschiedenis, de tak van Meindert Botman.
Hij staat niet alleen op het podium. Zijn steun en toeverlaat in muziek en Westfries, Sjaak Steltenpool, is er ook. Samen met zijn zoons Jelle en Harm zorgt Sjaak voor de muzikale noten, want Kees brengt natuurlijk ook een aantal eigen liedjes ten gehore. Kees zingt samen met de nachtegaal van Wervershoof, Dorien Neefjes. Een verrassende boekpresentatie, waar velen aanwezig zijn.
Kees leest twee hoofdstukken voor, één over zijn moeder en één over zijn vader, de eerste eigenaar van de schoenen die hij draagt. Twee belangrijke mensen in zijn leven, van wie hij zegt, dat zonder hen het boek niet zou zijn geschreven. Op een leuke, ludieke, maar ook meeslepende manier brengt hij ons weer even in de tijd van toen. Wat mag Wervershoof zich toch rijk rekenen met zo’n dorpsgenoot!
Kees lijkt steeds meer op vader Meindert. Zoon Meindert-Jan lijkt steeds meer op Kees. Samen zingen zij een eigen tekst op het liedje ‘papa’.
Kees begeleidt zich zelf op de gitaar wanneer hij zingend verhaalt over de Bonstraat, gevolgd door het Botmannenlied. In ruim een uur vertelt en zingt Kees van zijn eerste herinneringen over zijn ouders tot de tijd van nu, waarin hij zelf de trotse opa is van negen schatjes. De kleinkinderen zingen het eerste liedje, dat opa op de bewaarschool leerde. Wervershoof kan gerust zijn, er schuilt voldoende talent in de jongste telgen. Op het moment, dat Kees denkt af te sluiten, komt zijn zus Gon op het podium met een slotwoord, waarin allerlei spreekwoorden en gezegden met de schoen tot een mooi verhaal worden gevormd, vooral over de kracht van dé schoenen.
En dan komt toch echt het moment waarom het draait: de presentatie van het boek. Het eerste exemplaar wordt in een emotioneel moment door Kees uitgereikt aan zijn zoon Meindert-Jan. De Botmannen zijn dan wel de Botmannen, maar de hartjes zijn klein. En dat is mooi.
Een boek met 32 hoofdstukken, een voorwoord en een dankwoord brengen mooie herinneringen aan vader en moeder Botman, hun kinderen, aan het gezin van Kees en Anita, maar ook aan ons dorp, althans, dat begrijpt uw correspondent uit de presentatie van deze middag. Gauw lezen!
Gerard Bot.
