Het zijn moeilijke tijden voor de horecaondernemers. Na een kleine versoepeling in de zomer is men nu weer terug bij de slechtst denkbare maatregel: dicht, althans voor wat betreft het toelaten van clientèle in de zaak. Er gloort hoop aan de horizon, maar de stip ligt nog wel ver. Over het algemeen denkt men, dat het wel tot maart kan duren. Desondanks zijn er positieve geluiden te horen.
Er is meer tijd voor vernieuwing, voor andere mogelijkheden. Men is blij, dat een groot deel van het personeel toch nog aan het werk kan met het afhalen van pakketten. Dit maakt de omzet natuurlijk niet goed, deze blijft ver achter. Er is begrip voor de maatregelen, maar er is ook een gevoel van onrechtvaardigheid ten opzichte van andere branches waar publiek wel welkom is. De hele wereld gaat door en wij moeten dicht, zo klinkt het. Een mooi compliment aan hun dorpsgenoten is dat zij blij zij met de gunfactor. Men voelt zich erg gesteund.
Maar de zaak blijft leeg. Arjan Hoogland, eigenaar van snackerie ’t Zonnetje: “Wij missende klanten in de zaak, die hier een hapje komen eten en voor een goede sfeer zorgen. Gewoon een praatje in plaats van communicatie via de website. Maar ik ben blij, dat wij nog open zijn om bestellingen af te laten halen. Zo houden wij nog werk. In het weekend, vooral op de zondag, hebben we nog een piek, maar doordeweeks is het gewoon slap. De eigengemaakte patat valt gelukkig in de smaak. Deze verkopen wij op dinsdag. Ik heb nu de tijd om dat te doen. Eigen patat is veel meer werk. Daarom adverteer ik ook met de opmerking op is op. Er zit nog een heel proces tussen de pieper en de patat. Eigen patat is vaster en smaakt veel lekkerder. De komende dinsdagen gaan wij hier mee door. Maar het allerlekkerst smaakt eigen patat, wanneer het in de zaak op tafel wordt geserveerd. Ik hoop dat het volgend jaar weer kan.”
Geoffrey van Melick van Oxalis ziet nog kansen. “Laat ik voorop stellen, dat het in principe slecht gaat. De zaak is leeg. Wij verzorgen elke week nieuwe 4-gangenboxen voor thuis. Ook de wraps kunnen nog steeds worden besteld. Wij koken ook bij de mensen thuis. In privésetting kookt dan een privéchef een heerlijke maaltijd, waarbij een goed wijnarrangement mogelijk is. Maar dat is uiteraard niet de bedoeling van ons exclusieve restaurant. Het is een rustige tijd, maar daar staat tegenover dat ik nu tijd heb voor nieuwe dingen. Wanneer wij weer open gaan doe ik dat met nieuwe ideeën en menu’s. Een menu is complex werk. Hoe doe je dat? Hoe presenteer je dat? Hoe werkt bijvoorbeeld inktvisinkt bij een gerecht. Hoe kleur ik het? Hoe luchtig moet het? Dat zijn allemaal vragen, die moeilijker zijn te beantwoorden dan men denkt. Met een nieuwe amuse ben ik zo twee weken bezig. Het is leuk werk om te doen en ik zie het bedenken als een positieve uitdaging in deze lastige tijd.”
‘’t Fortuin bij je thuis’ is het nu op de website. Frank Bot wil alleen maar positief denken. “Het is gewoon moeilijk in deze periode. Wij leggen negatieve gevoelens zoveel mogelijk naast ons neer. Wij zijn sowieso al blij dat wij ons personeel aan het werk kunnen houden. Wij zijn gezond en zijn lekker aan het werk met de afhaal en bezorging. Wij verzorgen nog steeds catering aan bedrijven wanneer zij iets binnen de regels van het RIVM kunnen organiseren. Het geeft werk en omzet, maar het is natuurlijk veel minder dan normaal. We leren ook nieuwe dingen, veel marketing. Het zijn ook uitdagingen. Zo zijn wij nu bezig met het maken van filmpjes voor onze high wine/beer boxen voor thuis. Dat zijn boxen met speciale bieren en wijnen, brooddips en bijpassende lekkernijen. Je kunt tegen de kerst met een QR-code inloggen en informatie krijgen. Sven Manshande zorgt voor een muzikale kerstsfeer. Wij blijven zoeken naar nieuwe ideeën. Dat moet ook wel, want de horeca weet niet wat het toekomstperspectief is.”
Alex Lindeboom van Van Rooijen ziet de toekomst nog rooskleurig in. “Wij gaan weer een keer open en dan staan wij in de startblokken. Het is nu moeilijk, maar wij weten, dat wij goed kunnen draaien, zodra we weer open zijn. Dat ging na de start vorig jaar ook. Gelukkig hebben wij in deze slechte periode een goede opleving in de zomer gehad. Dat heeft ons wel goed gedaan. Wij zijn nu net als anderen bezig met de afhaalproducten. Wij verzorgen nu ook afhaalgourmetten. Met Sinterklaas en Kerst is dit nog steeds erg in trek. De kok is blij, het personeel is blij, de sfeer is goed, dus ben ik ook blij. Maar ik hoop natuurlijk wel dat de deur binnenkort weer open mag, al is het maar op een kiertje.”
Het Café is dicht. Antoinette Zwan: “Het wordt moeilijk, maar wij blijven positief ingesteld. Ik brand van verlangen om weer open te mogen. Natuurlijk leveren wij pakketten met speciale biertjes, maar dat is een druppel op de bekende plaat. Waar ik heel erg blij van word is de steun uit het dorp. Het bedrijfsleven bestelt hun kerstpakketten voor een groot deel bij de ondernemers in het dorp, ook bij ons. Dat geeft allemaal goede moed. Verder zijn wij nu in het café bezig met onderhoud. Daar hebben we nu mooi de tijd voor. Maar wij willen gewoon weer contact met onze klanten. Daarom houden wij nu de digitale vrijdagmiddagborrel. Veel klanten stemmen dan af op ons site. Joost draait dan een aantal uren muziek. Je laat zo ook wat van je horen.”
Er is dus nog steeds een positief beeld bij onze horecaondernemers. In de gesprekjes straalden zij dat ook uit. Men snakt naar de opening van hun zaken. Op zich gaat het wel, deels met behulp van overheidssteun, dat op zich lang niet toereikend is. Maar men redt het nog, al moet het niet te lang meer duren.
Hun positiviteit heeft mij aangenaam verrast. Gewoon mooi om te horen, ook voor de correspondent van de Binding. De dorpskrant hoopt op een snelle herstart van de horeca.
Gerard Bot.
