Ik ga buiten bij de mannen staan. We zijn wat stil. Ik voel me een van hen. Een paar uur geleden was ik nog “U”, toen we begonnen met opbouwen en opnemen. Opnemen voor één van de twee, een leerling van me, die auditie wil doen voor een muziekopleiding, en een drummer. We nemen het op in mijn studiootje en ik stuur het aan. Met een duur woord produceer ik het, maar ik doe maar wat. Van wat ik door de jaren heen allemaal meegekregen heb. Wat ik denk dat goed is. Ik vind het geweldig om te doen met die gasten. Om de muziek eruit te krijgen en te maken samen.
Komende zondag speel ik in De Schoof. Drie jaar geleden speelde ik ook in Wervershoof, in het Oude Raadhuis. Mooie zaal en goed gevuld. Bij aanvang van de tweede set zegt een vrouw vooraan: “Het zal mij benieuwen.” Ik moet me even herpakken. “Nou, mij ook.” Zeg ik. Ik doe maar wat. Iets dat ik al een tijdje doe en waarvan ik denk dat het wel leuk is. Ik zoek wat nummers bij elkaar, neem een gitaar mee en ik vertel nog wat. Af en toe de mondharmonica er bij. Nog wat werken aan nieuwe liedjes, het houdt me de hele week wel bezig. En dan is het straks zo weer zondagmiddag 15u. Gaan we er samen een mooie middag van maken. Het zal mij benieuwen.
