Git is de vrouw van het café. Zo staat zij in het dorp bekend, ook nu nog. Maart jl. overleed Git. Met haar dochters Xandra en Bernadette blikt Binding terug op haar leven. “Iedereen kende haar. Zij was de drijvende kracht van ons bedrijf, waar zij 70 tot 80 uur per week werkte. Net als onze vader. Wij woonden in hetzelfde huis, maar zagen elkaar toen weinig.”
Git is geboren in Wervershoof op 19 maart 1936. Zij gaat naar de huishoudschool in Hoogkarspel en volgt daarna de opleiding voor costumière en coupeuse. Zij woont al die tijd in het oude postkantoor, De Hoek 13. Thuis in Wervershoof werkt ze als coupeuse en naait zij kleding voor veel mensen uit het dorp. Ook helpt zij tijdens bruiloften en kermissen in de bediening in het café van haar broer Ru.
In 1962 trouwt zij met Ton van Rooijen uit Hoorn. Ton werkt in hotel Krasnapolsky in Amsterdam en daarom wordt een woning betrokken in Amsterdam. Hun zoon Robbert-Jan wordt daar geboren. In 1964 kopen zij een huis in Volendam, waar hun dochters Xandra en Bernadette worden geboren. Ton werkt als kelner bij Hotel Spaander.
In 1968 zoekt Ru Botman mensen voor zijn café De Zwaan, en benadert hij Ton en Git met de vraag zijn café over te nemen. Het ervaren horeca-stel gaat daar op in. Aanvankelijk bestaan de inkomsten uit biljartavonden en bruiloften, maar in de loop der jaren bloeit het bedrijf op als een van de meest bekende uitgaansgelegenheden van Noord-Holland. Menig nationale artiest treedt er op en op de zondagavonden puilt het uit van het volk. Een dip tijdens de successen van De Dars overleven zij ternauwernood, waarna weer een periode van succes volgt. In die periode overlijdt Ton. Git gaat verder met Robbert Jan. Na een periode van 24 jaar ‘Van Rooijen met Git’ wordt de zaak in 1992 geheel overgenomen door Robbert-Jan en zijn vouw Marlinda, die tot 1997 doorgaan (In Skriemer 27 is een artikel gewijd aan de bedrijfshistorie).
Al die jaren werkt Git hard en laat zij zich altijd van haar creatieve kant zien. Zij is een vrouw die het initiatief neemt. Op elke vraag weet zij een gepast antwoord of een activiteit te bedenken. Ondanks alle drukte neemt zij tijd om een gesprekje aan te gaan, een sterk punt van haar, dat erg gewaardeerd wordt.
Git woont dan al samen met Jos van Bruggen (overleden in 2011). Zij genieten van al hun vrije tijd. Samen gaan zij letterlijk de gehele wereld over van Antarctica tot boven de Poolcircel. In Wervershoof richt zij de Koersbalclub op, welke veertig blijft bestaan. “Dat vindt zij leuk, omgaan met andere mensen. Git is een mensenmens. Zij zoekt graag de gezelligheid op. Zij heeft aandacht voor de mensen om zich heen, verbindt hen met elkaar en is bereid veel voor hen te doen.” Daarnaast is klaverjassen hoog in het vaandel en wanneer er tijd over is lost zij graag een puzzeltje op. Zij zat op de gym, maar sportte eigenlijk niet graag. “Nee, en wandelen ook niet. Wanneer we haar wegbrachten kwam altijd de vraag of we haar niet pal voor de deur konden afzetten.”
Git, een eerlijke lieverd, kon ook wel eigenwijs zijn. “Ze leed aan beperkt zicht, maar luisterde niet voldoende naar de medici. Het werd steeds erger. Met koersbal kreeg ze een armpje door van haar vriendin Truus, die haar naar de baan begeleidde, zodat ze haar beurt kon doen. De auto moest aan de kant en maakte plaats voor de booster. Daar reed zij nog de nodige kilometers mee. Even ergens op bezoek of nog even naar Imca op de kermis.”
Git hield van uitgaan, sjiek uitgaan met mooie kleding en sieraden. “Heel hip en modieus”, zeggen haar dochters, “Zorgvuldig en met mooi haar”. Dat kunnen veel mensen wel bij haar plaatsen. Git was altijd om door een ringetje te halen.
Op 29 maart 2024 wil zij met haar gezin samen uit eten bij ’t Kerkje. Zij gaat daarom naar de kapper. Het mag niet zover komen, Wanneer zij in de kappersstoel plaats neemt, zakt Git in elkaar en overlijdt zij even later. Bizar genoeg slechts een paar meter af van de plaats waar Ton in 1985 hetzelfde overkwam.
Ons dorp verliest daarmee een charismatische vrouw met hart voor anderen.
Gerard Bot
