Het begon in de tuin, zoals de meeste kermisborrels, maar groeide uit tot een evenement van formaat dat gasten trok vanuit heel West-Friesland en zelfs daarbuiten. Borrelnoot hopte van locatie naar locatie en ging haast ten onder aan zijn eigen succes. Maar niet klein te krijgen, gaat team Borrelnoot door, nu met een grootse borrel in klein formaat.
We blikken terug én vooruit met team Borrelnoot: Patrick Schilperoort, Ton Kolenberg, Ferry Weel, Wesley Willemsen en Silvia Appelman.
Het is 2012 als Ton Kolenberg en zijn vrienden een kermisborrel geven in de tuin van zijn ouders. Het smaakt naar meer. Ze zijn begin twintig en de hang naar groter is onbedwingbaar. Zeg nou zelf, de tuin van je ouders voelt toch wat minder volwassen dan dat je wilt zijn op die leeftijd. Ze zijn die tuin wel ontgroeid. Het jaar erna vinden de mannen een nieuwe locatie op het terrein van architect Sjaak Schouten. De nieuwe editie verdient een naam en via Google vinden ze een logo van Borrelnoot.
Borrelnoot wordt groot
Patrick: “Het zag er eigenlijk niet uit, maar wij vonden het wel wat. We lieten er meteen een banner van maken. Pas jaren later ontwierp Ron Knijn ons huidige logo, kwamen er nieuwe banners en poloshirts voor ons en het barpersoneel. Maar het feit dat we een naam hadden én een grote locatie voelde al heel professioneel. Drie jaren achter elkaar gaven we daar onze kermisborrel. We riepen het wat in de rondte en zouden wel zien wie er kwam. Dat hebben we geweten. We groeiden van 200 naar 300 gasten, steeds drank te kort, de Vidra die het gelukkig kwam aanvullen, steeds meer partytenten. In 2014 en 2015, toen het zo regende, stonden er wel 12. Want de borrel moest natuurlijk wél doorgaan.”
In 2016 is ook dit terrein te klein en verhuist Borrelnoot naar ‘t Oude Postkantoor van Arjan Born. Een toplocatie midden tussen de attracties. Een jaar later is het restaurant van eigenaar en van naam veranderd, maar ook bij Oxalis mocht het worden gevierd. Het is zogezegd in de ‘manse’ periode van Borrelnoot.
Sombrero’s en fluitjes
Ton: “We hadden toen nog het idee dat we het verloop van de borrel onder controle hadden; organiseerden Het Rad van Fortuin voor teams. Kochten hoedjes en sombrero’s als prijzen. Leuk idee, maar het was echt veel te druk, niet te hanteren. We hebben alle kadootjes maar in het publiek gegooid; liep iedereen ’s avonds met sombrero’s op over de kermis.
Ferry: “Een ander jaar kreeg iedereen bij binnenkomst een scheidsrechterfluitje. Heel vet om allemaal tegelijk te fluiten bij het optreden van Cor & Neel. Dat was echt een gekkenhuis. Later op de kermis werden die fluitjes minder gewaardeerd.”
Oliebollen en mooie vrouwen
Patrick: “Bij Oxalis werd de drukte en het kabaal zo groot, de man van de oliebollenkraam vond dat niet zo leuk. Tot we omriepen dat iedereen even een oliebolletje moest halen bij de buurman, had ie ineens een topomzet. Ook de Booster stond tegenover ons. De kassaman zat hoog op de attractie en had een goed uitzicht. Later zei hij dat hij nog nooit zo veel mooie vrouwen bij elkaar had gezien. Dat zijn mooie dingen.”
Boerderij op stand
Patrick: “In 2018 moesten we weer een nieuwe locatie vinden. We probeerden de Schoof en kwamen zo in contact met Peter Schouten. Hij had net de oude boerderij aan de Dorpsstraat gekocht en de verbouwing moest nog beginnen. Hij stelde de hele tuin van de boerderij beschikbaar. Een top plek waar we alles mee mochten doen. Zo sloopten we al een schuurtje voor meer ruimte, beschilderden we de muren en plaatsten we een podium in de oude gierput. Tijdens de voorbereidingen kwamen veel mensen nog even gluren in de boerderij. Een laatste kans voor die om zou gaan. De opbouw was zo al een feest op zich.”
Reggae en DJ
Ton: “Borrelnoot XL, die editie springt er echt uit. Op het podium stond de Jamaicaanse Reggaeband ‘Friction Ghana’. Die maakten er zo’n feest van, echt te gek. Inmiddels treedt die band veel op in het buitenland. Hebben ze toch maar mooi aan Borrelnoot te danken…
Zo hebben we ook DJ’s gehad die nu op Cube en andere grote festivals staan, bijvoorbeeld Joost Lakeman , Joey Commandeur en DJ Jermain.”
De mannen maken er een steeds groter spektakel van met bands, dj’s en meer volk. Tijdens hoogtij Borrelnoten komt er wel 800 man. Het vraagt om de juiste voorzieningen en natuurlijk een vergunning van de gemeente. Hoewel de regels steeds verder worden aangescherpt lukt het ze altijd. Zo ook in 2019 als Borrelnoot de kuil achter de Schoof omtovert tot feestlocatie. Ze regelen beveiliging, diverse toiletten, brandblussers en EHBO. Als de gemeente komt kijken, zijn ze dik tevreden over de organisatie. Deze jongens snappen het!
Draaiboeken en vluchtroutes
Patrick: “We hebben veel geleerd. Sjaak Schouten heeft ons in de loop van de jaren enorm goed geholpen. Hij maakte een tekening van het terrein waarin nooduitgangen en vluchtroutes enzo werden aangegeven. Kan hij als architect perfect maken natuurlijk en zo hadden wij een goed plan richting gemeente.”
Ferry: “Het resultaat was een draaiboek dat steeds gedetailleerder werd. Als we rond februari weer bij elkaar gingen zitten, verdeelden we de taken. Ik hield dat administratief allemaal bij. Ook de kosten. Met de entree van 25 euro konden we die wel dekken, maar dat was altijd een heel gepuzzel. Natuurlijk konden we tijdens de borrel niet alles met zijn vieren regelen. Gelukkig hebben we een grote vriendengroep, waarin er altijd wel een aantal willen helpen bij het opbouwen en/of afruimen.”
Zwart op wit
Wesley: “Ik zat in het begin niet bij de organisatie, maar werkte bij Donny Mol en kwam ieder jaar hekken en aggregaten brengen en hielp bij de opbouw. Het team zocht een nieuw lid en kwam zo bij mij. Ik twijfelde geen moment. Toen de borrel steeds groter werd kwam niet iedereen zijn afspraken na. Omdat het onduidelijk was of te veel werd. We zetten alles toen zwart op wit en tekenden de overeenkomst allemaal. Zo hielden we elkaar scherp.”
Groter en groter
Ton: “Hoe groter de borrel werd, hoe meer tijd het in beslag nam. We waren op de dag zelf alleen maar aan het sjouwen en het regelen, zo sprak je relatief weinig mensen. Er kwamen steeds meer onbekenden. Hartstikke welkom hoor en iedereen betaalde gewoon keurig entree, maar het schoot wel een beetje zijn doel voorbij.”
De mannen raken de band met de gasten een beetje kwijt. Terwijl zij ouder worden, wordt het publiek steeds jonger. De voorbereiding kost maanden en het opruimen duurt voort tot de woensdag na kermis. Er is nooit rottigheid en Borrelnoot is populair, maar de ambitie om groot, groter, grootst te worden begint ze te nekken. En dan komt Corona.
Terug naar de basis
Ton: “Dat was het einde van Borrelnoot, dachten we. Tot het juli 2020 was, de regels wat versoepelden en het toch begon te kriebelen. We gingen kijken naar wat er nog wél mogelijk was. In overleg met Joost en Antoinette mochten we de achterzaal en het terras van Hèt Café gebruiken. Zitten op 1,5 meter afstand van elkaar was een voorwaarde waaraan we met maximaal 50 mensen konden voldoen. Terug naar de eigen vrienden dus, de basis. Het werd een topeditie met minimaal regelwerk. Dat beviel ons wel. In 2021 gingen we op herhaling, toen zonder afstand met QR-code.”
Wesley: “Eindelijk hoefde ik geen hekken te slepen en konden wij ook eens uitslapen na de kermisborrel. Het heeft onze ogen wel geopend, we willen niet meer zo groot. Dus vorig jaar gingen we weer op zoek naar een nieuwe, kleinere locatie.”
Hamburgers in de tuin
Silvia: “En daar kom ik in beeld. Ik was altijd trouwe Borrelnoot bezoeker, maar had niets met de organisatie te maken. Tot ik vorig jaar vanuit Andijk op de Dorpsstraat ging wonen. Ferry vroeg me op een verjaardag of Borrelnoot bij mij in de tuin zou passen. Wajaah, riep ik. En dus stonden er 150 gasten te dansen achter het huis en bakten wij hamburgers voor ze. Ja, het zou prima weer bij ons (red. Silvia woont inmiddels samen met Jan Laan) mogen, maar we gaan verbouwen waardoor dat dit jaar niet lukt.”
Het Café van Wervershoof
Dus is Borrelnoot dit jaar terug in de achterzaal van Hèt Café van Wervershoof, met grote dank aan de eigenaren. Inmiddels een welbekende kroeg voor Borrelnoot, voor zo’n 125 genodigden.
Patrick: “Ja, zo houden we het compact en kennen we iedereen. Dat vinden we toch het leukste. Tuurlijk pakken we op onze manier evengoed uit. Met buiten een dj en binnen silent disco. En natuurlijk gaan we na 21.00 uur allemaal weer de kermis op.”
Borrelnoot-baby’s
“Of er stellen zijn die elkaar tijdens Borrelnoot hebben ontmoet? Vast wel! Borrelnoot-baby’s zijn er nog niet, maar wel steeds meer zwangere genodigden. Voor hen staat de 0.0 koud. En houden we de borrelnoten warm.”
