De World Cup wedstrijden die vorig weekend zijn verreden in Polen zijn voor Irene zeer goed verlopen. Het begon op vrijdag met de 3000m, waarin Irene volledig haar eigen race reed. Niet meegaan in de veel te snelle start van tegenstander Antoinette de Jong, die volledig stuk ging in de laatste ronden. Irene reed ronden van 31 en 32 seconden om te finishen in een winnende tijd van 4.04.00 minuten. De eerste World Cup winst van dit seizoen.
Op zaterdag werd de ploegachtervolging gereden en Irene reed hierin samen met Ireen Wüst en Antoinette de Jong. De startopstelling zag er anders uit dan we gewend zijn van de Nederlandse ploeg. Irene startte dit keer als tweede achter Wüst en zij kwamen in de ronde tijden steeds enkele tienden van een seconde tekort om te strijden voor de winst. Uiteindelijk werd het Nederlands team 3e. De rijdsters waren hier niet heel tevreden over en vertelden dat er toch meer met elkaar getraind moet worden op deze discipline.
De laatste dag was voor Irene een heel zware. Eerst moest zij zich middels een halve finale plaatsen voor de finale van de mass start. Dit ging heel goed, want Irene werd hierin eerste en ook haar ploeggenote Marijke Groenewoud wist zich via een overwinning in de andere halve te plaatsen voor de finale.
Vóór de finale van de mass start werd de 1500m verreden. Hierin reed Irene al heel snel weg van haar tegenstander Martina Sablikova. Zij won deze rit in 1.58.17 en werd hiermee achtste. Een race waarin Irene zelf de snelheid moest maken en omdat zij een racer is, die liever een sterkere tegenstander heeft waar zij mee kan strijden, zat er nu niet meer in. Op zich een prima resultaat.
Met de 1500m nog in de benen werd de finale van de mass start verreden. Een veld van zestien rijders begonnen aan de 16 ronden durende wedstrijd. Irene reed hierin samen met Marijke Groenewoud. Al heel snel demarreerde de Wit Russische Zueva. Er moest hierop direct gereageerd worden om haar niet te ver te laten wegrijden. Irene begreep wat zij moest doen en reageerde meteen, ook sloot de Canadese Kilburg-Manganello aan. Na een paar ronden voegde zich ook Lollobrigida bij de kopgroep, die hierna al weer snel werd teruggepakt door het peloton. In de groep werd het een strijd om de goede posities, totdat 6 ronden voor het einde Zueva wéér demarreerde en er snelheid in het peloton kwam door de ploeggenote van Irene. Ook de Canadese Maltait probeerde nog weg te komen, maar Marijke Groenewoud reed ook dat gaatje dicht en Irene zat in een zetel om de sprint in de laatste ronde aan te gaan. We weten dat als Irene de ruimte heeft zij niet te kloppen is en ze ging dan ook als winnaar over de finish. Een prachtig ploegenspel.
Hiermee was een einde gekomen aan een weekend op hoog niveau, waarin Irene als een van de weinige Nederlandse schaatsers wel goed presteerde.
Met vriendelijke groet,
Stichting Support4Irene.
