Het is nogal een dingetje voor ons nuchtere Westfriezen om hulp te vragen. Zelfs in buurten waar mensen elkaar kennen en vaak spreken, is hulp vragen lastig. Jacqueline de Vos van Vrijwilligerspunt Westfriesland: “Zelfs al de buurman vragen of hij de vuilnisbak buiten wil zetten, is moeilijk.
En dat is jammer, want behalve dat de bereidwilligheid om elkaar te helpen juist in de wijken groot is, staan er veel vrijwilligers klaar om de helpende hand te bieden.”
Wandelmaatje
Kirsten durfde wel hulp te vragen, al vond ze het wel lastig. “Ik ben altijd heel eigengereid door het leven gegaan en heb nooit om hulp hoeven vragen. Ik kon prima mijn eigen boontjes doppen, maar dan kom je op een punt in je leven dat je het allemaal niet meer alleen kan. Van een zorginstelling krijg ik inmiddels hulp met alledaagse dingen, maar ik wandel graag en daar hebben de verzorgers geen tijd voor. Ik heb er wel aan gedacht om me aan te sluiten bij een wandelclub maar daar gaan ze als een stoomwals over de wandelpaden en dat kan ik niet. Toen heb ik Vrijwilligerspunt gebeld en gevraagd of er een vrijwilliger is die met mij wil wandelen. En zo kwam ik in contact met Tinie. We gaan nu één of twee keer per week wandelen en het klikt heel goed. Doordat ik nu meer beweeg, gaat het ook fysiek beter met me en het is ook nog eens heel gezellig. Ik ben blij dat ik die stap heb durven zetten om hulp te vragen.”
Denk aan jezelf
Ook Femke en haar vriend Tom durfden om hulp te vragen. Femke: “Gewoon doen. Sommige mensen durven niet om hulp te vragen, omdat ze het zien als een zwakte. Maar je moet toch om jezelf denken, anders kan het goed mis gaan. Je hoeft het echt niet alleen te doen. Toen wij hulp van een vrijwilliger vroegen bij Vrijwilligerspunt, was onze tweeling acht maanden oud, ik was zwanger van de derde en met ook nog een eigen massagepraktijk en schoonheidssalon aan huis, kwamen we handen en tijd te kort. Toen ik zwanger bleek van de derde, sloeg de paniek toe. Hoe gaan we dat allemaal doen? Ik heb contact opgenomen met Vrijwilligerspunt en zij hebben toen Kim aan ons gekoppeld. Super blij waren we met haar! Ze was hartstikke lief voor de kindjes en ze hielp ons waar mogelijk. Kim kan door een chronische ziekte momenteel niet werken. Door vrijwilligerswerk te doen, hoopt ze straks toch weer passend werk te vinden. Dus het is nog eens extra fijn dat we ook haar hebben kunnen helpen!”
Leuk om te helpen
Susanne, bezoekvrijwilliger, helpt mensen die het om welke reden dan ook niet in hun eentje redden en is het eens met beide dames. “We hebben allemaal wel eens een periode dat het niet lukt. Iedereen kan ziek worden, of in de schulden raken, of andere tegenslag meemaken. Dan is het fijn als iemand je even wil helpen. En ik help graag een handje en vind het erg leuk om te doen.”
Hulp Dichtbij
Jacqueline: “Onze afdeling Hulp Dichtbij brengt hulpvragers en vrijwilligers bij elkaar. We merken dat de hulpvragen teruglopen, terwijl we weten dat er hulpvragen leven in West-Friesland. Daarom wil ik bij deze oproepen: Heb jij ook hulp nodig, of ken je iemand die hulp nodig heeft? Bijvoorbeeld bij het doen van een boodschapje, klusje in huis of tuin, of voor een gezellig praatje of wandeling? En dus ook voor het wekelijks aan de kant zetten van de vuilnis ;-)… Laat het ons weten, want er staan vrijwilligers klaar om te helpen. Iedereen die hulp nodig heeft kan zelf een hulpvraag aanmelden bij Vrijwilligerspunt Westfriesland, maar dat kan ook een vriend, familielid of medewerker van een zorgorganisatie doen. Doen, want hulp is echt dichterbij dan je denkt!”
Heb je een hulp vraag? Meld het via www.vrijwilligerspunt.com/hulp-dichtbij, per e-mail, hulpdichtbij@vrijwilligerspunt.com, of telefonisch via 0229-21 64 99.
