Prutracen doe je door de prut. En door water. Maar voor dat zo ver is, checken de ‘Ninja Warriors’ van Keut het parcours. Want er gaat van alles schuil in de modder.
Keuters of bijna-Keuters Sjaak Steltenpool, Rob en Frank Bakker, Rob Visser en Mark Veeken zijn lid van de Streker Survivalrun Vereniging. Klimmen, hangen, tijgeren, geen obstakel is hen te gek. Het is heel zwaar en ze komen bont en blauw thuis, maar dat mag de pret niet drukken. Het ‘schoonlopen’ van de prutrace-route is voor hen een peulenschil. Ook dit jaar gaan zij op de donderdag voor kermis te water.
Hoe komen jullie aan deze illustere klus?
‘Het is een vies en ook wel gevaarlijk klussie. Het kermiscomité schatte ons in als gek genoeg om dit te doen. En dat klopt. Je moet fit en sterk zijn en niet bang voor blauwe plekken. Door onze survivaltraining zijn we wel wat gewend.
Moeten jullie veel puinruimen?
Ja, vooral het eerste jaar kwamen we van alles tegen. Paaltjes, keien, basaltblokken, boutjes, maar ook wasmachinetrommels, fietsen, verkeersborden en vuilnisbakken. Ook diverse oude reclameborden van de Strandvogels kwamen omhoog. Inmiddels is het traject wat schoner, maar we kammen de boel elk jaar goed uit. Om de snelste te zijn duiken deelnemers zo te water. Dat moet wel veilig zijn.
Hoe gaan jullie te werk?
We gaan op een rijtje hand in hand door de hele sloot om niets te missen. weerzijden van het parcours worden paaltjes geslagen waar wij tussen blijven. Als we wat tegenkomen halen we het met harken naar boven. Het eerste jaar kwamen we in een sloot een oude beschoeiing tegen. Die konden we onmogelijk verwijderen. Toen koos het comité ervoor die sloot uit de race te halen. Veel te gevaarlijk.
Hoe lang zijn jullie daar mee bezig?
Van 19.00 tot 22.00 uur zijn we wel bezig. Daarna stinken we als een bunzing, er komen zo veel gassen uit die prut omhoog.
Hoe zit het met de walkanten?
‘Sjaak Bakker maait de wallen glad en strak. Ook heel belangrijk want het barst er van de brandnetels en distels. Niet fijn om je aan op te trekken of langs te glijden.’
Belangrijk werk dus, maar krijg je alles wel weg?
Nee, dat blijft lastig. Daarom is goede, beschermende kleding ook zo belangrijk. Als je meedoet aan de prutrace, draag dan een lange, strakke broek, lange sokken en schoenen met profiel. Dat scheelt al de helft.
Doen jullie als ‘survivallers’ zelf ook mee aan de prutrace?
Ja tuurlijk, als we kunnen doen we mee. Frank Bakker werd het eerste jaar 4e of 5e, Rob Visser vorig jaar 15e. Tja, we zijn zo getraind dat we wel voor de winst gaan natuurlijk.
Hebben jullie daar voordeel van?
Ja, we zijn sterk en hebben vooral lef. Dat leren we wel van alle survivalrun wedstrijden die we doen. Die obstakels worden hier ook langzaam doorgevoerd met opblaasbare hindernissen. Omdat nu iedereen tegelijk start kun je niet veel meer doen. Bij een obstacle run moet je gefaseerd starten. Dan kun je losgaan als een Ninja Warrior. Wel een leuk idee voor de toekomst.
Wat is volgens jullie de charme van de prutrace?
Het is heel goed voor de saamhorigheid. In optocht loop je samen naar de start en daarna gaat het los. Na afloop sta je weer samen aan een biertje. Kinderen vermaken zich ondertussen op het springkussen. Mooi is ook dat de opbrengsten voor de helft naar Strandvogels gaan en voor de helft naar het kermiscomité. Zo profiteert het verenigingsleven weer.
Wat is de charme van kermis Keut?
Het is knus en k(n)euterig en voelt voor ons allemaal als thuiskomen. Waar we ook wonen, kermis Onderdijk gaat vóór alles.
