Nederland gaat opnieuw gebukt onder een aanval van Covid-19, meer bekend onder de naam Corona, het virus dat de gehele wereld in de tang heeft. Iedereen weet tot hoeveel ongemak en verdriet dit heeft geleid. Veel sectoren hebben grote financiële nood door opgelegde maatregelen van de overheid. Ook onze dorpskrant Binding heeft daar behoorlijk onder te lijden.
Zodra de eerste maatregelen bijna twee jaar geleden werden afgekondigd droogden de advertenties deels op. Wie vermoedde toen, dat er eind 2021 nog steeds maatregelen zouden worden opgelegd? Dat betekende en betekent nog steeds een groot verlies aan inkomsten. Binding kreeg een aantal kwartalen een kleine vergoeding van het steunfonds, maar dat dichtte bij lange na niet het ontstane wekelijkse tekort. Zware verliezen zijn het gevolg geweest.
Binding krijgt veel waardering voor de artikelen en columns van vrijwilligers die worden geplaatst. Daar is nu wel ruimte voor, zodat er wekelijks meer leeswerk is. Maar dat heeft uiteraard wel een keerzijde. Het kost geld.
Daarnaast werd de stichting SSW ontbonden. Deze stichting droeg eerder fors bij door geld te genereren via adverteerders, die het mogelijk maakten twee pagina’s sport te financieren, door het plaatsen van banners (kleine advertenties). Verenigingen worden nu gevraagd een financiële bijdrage over te maken, maar dat bedrag komt in de verste verte niet in de buurt van de eerdere inkomsten via SSW.
Alles wordt duurder. Dat geldt uiteraard ook voor Binding. Het bestuur werd zeer onaangenaam verrast door een grote prijsstijging van het papier, een stijging waar voorlopig geen eind aan lijkt te komen. En uiteraard heeft de krant ook te maken met prijsindexeringen. Alles wordt duurder.
Ik denk, dat het verder geen betoog nodig heeft om aan te geven dat de Binding in zwaar weer verkeert. Binding wil edities van tenminste acht pagina’s houden, maar dat wordt op deze manier steeds moeilijker.
Het bestuur zoekt uiteraard naar oplossingen om weer op koers te komen. Denk aan samenwerkingen met andere media (dit doen wij al op divers gebied), het inperken van het verspreidingsgebied, een lagere verschijningfrequentie en verhoging van advertentieprijzen. Niet allemaal per se wenselijk. Ook denken we aan een vrijwillige bijdrage van lezers, bijvoorbeeld € 15,00 per jaar. Als velen hiertoe zouden overgaan, zijn voorgaande maatregelen m.b.t. verspreidingsgebied en frequentie niet nodig.
Het zijn pijnlijke berichten in deze kleine ‘persconferentie’, maar het tij kan worden gekeerd. Binding is immers nog altijd een medium, dat door een groot deel van de inwoners met plezier wordt gelezen, ook online. Het hyperlokale karakter creëert maatschappelijke verbinding en werkt nog altijd goed om uw producten of diensten onder de aandacht te brengen.
De vraag of het ooit tot een laatste Binding komt, wordt mij wel eens gesteld. Dat ligt nog ver weg, maar is langzamerhand niet meer ondenkbaar.
Uiteraard staat het bestuur open voor ideeën, oplossingen, suggesties en andere meningen. Deze kunt u aan ons richten met een mail aan redactie@binding.nl. Wij houden u op de hoogte, uiteraard via deze krant.
Dit is mijn 233e artikel voor Binding. Een artikel met een inhoud, welke ik mij anders had voorgesteld. Jammer, maar wel de situatie van dit moment.
Gerard Bot, voorzitter Stichting Binding.
