“Sinds 2004 heb ik een verhuurbedrijf in podia en deed ik daarnaast de contacten tussen brouwerij en organisaties van festivals. Dat laatste begon als hobby. Dit werd steeds meer en ik wilde hier meer mee doen. Voor mijn podiumbedrijf zocht ik al naar een ruimte voor opslag van de materialen.
In die tijd ging de horeca steeds meer over op biertanks en wist ik dat er bij Vidra wel wat ruimte in de loods was, omdat er steeds minder met vaten werd gewerkt. Die kon ik dus goed gebruiken voor mijn bedrijf Podium & Dancefloor.” Zo vertelt Bart Bakker over de eerste aanzet tot de overname van Vidra Drankenhandel en Slijterij.
Zijn vriendin Jacqueline Paaij is op dat moment al 12 ½ jaar kapster. “Ik was toe aan een nieuwe richting, een nieuwe uitdaging in mijn werk. Toen Bart begon over Vidra vond ik dit heel leuk. Ik zag werken in een slijterij helemaal zitten. Zo kwam bij ons het idee om gewoon binnen te stappen bij Vidra en om te kijken wat er mogelijk was.”
Bart gaat naar de familie Visser. Heel brutaal met de vraag of er over een overname te praten valt, zegt hij zelf. Om te kopen, niet om te huren. Het verhaal is bekend, Bart en Jacqueline kopen het bedrijf en later ook de woning van de familie Visser.
Bart: “Jacqueline zou de slijterij voor haar rekening nemen. Ik zou ’s ochtends de planning doen van mijn podiumbedrijf en daarna bijspringen bij Vidra. Daar had ik mij behoorlijk in vergaloppeerd. Een slijterij bracht veel meer werk met zich mee dan dat wij hadden gedacht. Met name de horeca, de evenementen en particuliere verhuur vergen veel aandacht. Ik moest mijzelf dan ook volledig bij Vidra inzetten. Mijn broer nam de leiding over bij Podium & Dancefloor. Jacqueline en ik gingen voor de slijterij, de drankenhandel en particuliere verhuur.”
Helemaal vanzelf ging dat niet. Het jaar 2011 was de tijd van economische crisis en niet bepaald hét makkelijkste moment om te starten. Er wordt hard gewerkt om door die moeilijke periode te komen. Na een paar jaar draait alles toch wel goed. Het is bovendien ontzettend leuk werk. Jacqueline: “Elke dag is anders. Er komt altijd wel iets tussendoor. Er is geen vast ritme. Ik houd daar wel van. En uiteraard komen er veel verschillende klanten in de winkel. Die contacten zijn ook bijzonder leuk. Het is meer dan alleen drank verkopen en wat daar allemaal bij hoort. Wij maken borrelpakketten, houden ons bezig met (online) proeverijen, leveren aan de horeca en moeten natuurlijk mee met de tijd. Ik houd zelf onze website bij.”
Toen een economische crisis, nu de coronacrisis. “De coronacrisis is voor ons en onze vijf personeelsleden een hard gelag. Podium en Dancefloor staat volledig stil, daar gebeurt niets. De jongens die daar een vaste baan hadden zijn beide elders aan de slag gegaan. Geen personeel meer dus. Wat weer wat extra drukte geeft voor Bart. Lex, die normaal achter de schermen de horeca, de evenementen en particuliere verhuur verzorgt, werkt nu meer in de winkel. Mariska, die in de winkel stond, werkt tijdelijk ergens anders. En de rest draait gewoon de vaste uren. Dankzij de overheidssteun is het voor ons nog mogelijk om het hoofd boven water te houden. De slijterij draait goed, maar achter de schermen is het heel veel minder. Daarmee bedoelen wij de levering aan de horeca, evenementen en feestjes thuis, wat volledig is weg gevallen. Dat is een grote derving van onze inkomsten. Door de crisis komen er wel nieuwe ideeën. Zo houden wij whiskey- en wijnproeverijen via internet. Wij leveren de drank, waarna men online uitleg krijgt over wat men proeft en hoe dat wordt bereid. Mensen zijn daar erg enthousiast over.16 april hebben we weer een whiskyproeverij. Het staat allemaal op onze website.”
Het jubileum kan door de crisis niet worden gevierd. Jacqueline en Bart hadden een mooi feestweekend in gedachten, maar door de laatste aanscherping van de maatregelen is ook dat jammerlijk genoeg niet mogelijk gebleken.
Tien jaar Vidra voor deze twee aardige, enthousiaste en ondernemende mensen, ouders van de 5-jarige Finn en al weer negen jaar wonend ‘in de bocht’. Altijd bereid om voor iedereen klaar te staan. Ook op zondag staan zij paraat wanneer de horeca iets nodig heeft. Dat heb je als je bij het bedrijf woont, maar dat vinden zij geen probleem. “Wij zijn zelf ook altijd blij wanneer we iemand op zo’n moment kunnen helpen.”
Gerard Bot.
