Achter de dijk van ons dorp ligt een prachtig recreatiegebied in het Vooroever. Tijdens deze zonnige dagen wandel ik menig keer langs dit stukje aan de oevers van het IJsselmeer.
Zo ook op de eerste zondag van augustus. Het is droog, zo droog, dat het bruine gras onder mijn voeten knispert, alsof ik op sneeuw loop. Op een bord staan een aantal verboden, waar niet altijd aan wordt voldaan. Op de plattegrond heeft een idioot de tekst ‘voor 22 uur geen seks’ geschreven. Ook hier heeft men kennelijk de behoefte gehad om schade toe te brengen aan eigendommen van een ander. Een vrouw in een rolstoel gaat met haar kinderen richting parkeerplaats. Zij heeft het fijn gehad, zegt zij.
Het is dan ook mooi weer, warm, maar wind brengt een beetje koelte. Een hardloper deert het niet en snelt om de zwemvijver. Er wordt meer gesport. Kitesurfers maken dankbaar gebruik van de wind. Een mountainbiker heeft de wind mee. Het is vandaag niet erg druk, maar toch valt er genoeg te beleven. Een vrouw smeert zich in. Haar partner vraagt gretig of hij moet helpen, maar dat hoeft niet. Zij is zelf mans genoeg om zich tegen te zon te beschermen. Het badlaken ligt nog ongekreukt op het gras.
Een groep jongelui doet ook zijn best om wat kleur aan hun lichamen te brengen. Uit hun radio klinkt gedreun waar iemand wat doorheen praat. Zij vinden het mooi en het biertje lijkt hen goed te smaken. Honden rennen naar hondjes en besnuffelen elkaar, niet luisterend naar hun baasjes, die verderop ‘hier’ schreeuwen. Er is hier genoeg te zien. Ik loop op een schelpenpad tussen mooi groen en ben een paar honderd meter echt alleen.
Verderop zie ik het IJsselmeer. Heel veel zeilbootjes en een driemaster zorgen voor een fraai aanzien, op de achtergrond de contouren van Onderdijk, Medemblik en Andijk. De wind zorgt voor golven met witte schuimkoppen, die tegen de palen van de brug klotsen. Het voelt heerlijk aan. On a dark desert highway, cool wind in my hair, gaat door mijn gedachten. Machtig mooi hier. Midden op de brug zit een meisje naar muziek te luisteren, waarschijnlijk een ander liedje dan ik in gedachten had. Aan de andere kant van de brug zitten meerdere gezinnen van het zonnetje te genieten. Koelboxen bij de hand. Het is hier even luw, dus echt warm. Ik zit op een bankje en kijk wat om mij heen. Een rits mieren is druk bezig om een stukje chips te transporteren. Het valt me op dat er geen zwerfafval ligt. De afvalbakken weet men dus steeds beter te vinden. Aan een picknicktafel zit een vrouw met behoorlijk wat eten voor één persoon. Kennelijk wacht zij op iemand. Mij kijkt ze niet aan, dus ik ben diegene niet.
Ik zie geen mensen in het water. Niemand, wel een aantal ganzen. Die dobberen wat mee op de deining van het water. Gelet op al het groen langs de kant bivakkeren zij hier al een tijdje. Ook dat is natuur. Op de grote grasweide zitten en liggen mensen, de één onder de zon, de ander onder een boom. Wat een rust hier. Het strand ligt er wat verlaten bij. Het zand voelt warm aan de voeten, logisch dat hier dus niemand zit. Een kind heeft een zandzeefje achter gelaten.
Bij het speeltuintje zit een gezin, papa en mama onder een parasol. Verderop is een groepje mensen bezig om met een barbecue te beginnen. De mogelijkheden hier zijn onbegrensd. Mijn rondje zit er weer op. De zon blijft schijnen, onophoudelijk. Wat is het hier prachtig.
Door Gerard Bot
