Komend jaar bestaat onze Werenfriduskerk 150 jaar, een mijlpaal die we niet zomaar voorbij kunnen laten gaan.
Een werkgroep is geruime tijd bezig geweest met het opstellen van een programma met tal van activiteiten, die gedurende het jaar zullen plaatsvinden.
Dat programma wordt in eerste instantie bekend gemaakt door het uitdelen van folders aan de bezoekers van de kerst- en oudejaarsviering van 31 december en daarna ook langs andere kanalen. Zo zult u de folder ook aantreffen als inlegvel in de komende editie van Binding.
We hebben met de redactie van Binding afgesproken, dat we gedurende het gehele jubileumjaar tweewekelijks ruimte krijgen om aandacht te besteden aan de activiteiten die op dat moment gaan plaatsvinden en om af en toe ook de blik te richten op het verleden. Daarnaast willen we in die rubriek aandacht besteden aan alle vrijwilligersgroepen van onze kerk: werkgroepen, koren en commissies. Dit is de eerste bijdrage daarvan.
We denken een breed scala aan activiteiten aan te bieden, met voor elk wat wils, en hopen, dat we op deze wijze met zijn allen een passende en vreugdevolle viering gaan beleven gedurende het jaar 2025.
HERINNERT U ZICH DIT NOG?
Jarenlang plaatste pastor Janssen wekelijks een column in De Binding. Deze werden altijd graag gelezen, daarom plaatsen we door het jaar heen een aantal van deze leuke exemplaren op deze plek.
Woensdag 5 december 1984
Terwijl ik nu even uit het raam van mijn kamer kijk, van achter mijn schrijfmachine, zie ik hoe ze aan de overkant het “stalletje” van de familie Van der Gulik aan het afbreken zijn. We wilden als bewoners van de pastorie deze familie juist vragen om er dit jaar met Kerstmis eens een levende kerststal van te maken. Buurman Niek als Jozef, zij het een wat oude en stramme, buurvrouw Bets als Maria (vanuit de verte is er echt nog wel een jonge vrouw in te zien), zoons en schoonzoons, en die zijn er genoeg, als herders en koningen, dochters en schoondochters als engelen, dat wordt dan een heel koor. Kleinkinderen als schaapjes en lammetjes… ruimte tekort. Buurman De Lange wilden we vragen om een verlichte ster op zijn huis te plaatsen, buurman Jan Deen om voor muziek te zorgen, met assistentie van zijn zoons, en buurvrouw Agnes zou als een soort “hoofdengel” de herders aan het schrikken maken. De gebroeders Ruiter zouden we vragen om voor een os, ezel en kameel te zorgen, want die krijgen alles klaar. Die zouden ze huren van hun kermisgeld, dat ze hadden overgehouden en vanwege de kermistent zijn ze vertrouwd met het plekje grond. Een heel draaiboek lag al gereed. Alleen… we zijn te laat, want het “stalletje” gaat om. Intussen weet u nu wel, waar mijn fantasie in de afgelopen jaren met Kerstmis naar uitgegaan is. Nu kijk ik op kerstavond de ruimte in, de ruimte van de overkant… uitzicht… ook niet gek. Met Kerstmis… Bedankt buren!
Hartelijke groeten:
A. Janssen, pastor en “buur”
P.S.: Toen ik het bovenstaande aan een zeer-eerwaarde huisgenoot ter goedkeuring gaf te lezen, vroeg hij terecht: “En doen we zelf niets?” Goeie vraag! Natuurlijk doen wij iets! Een van de leden van het kerkbestuur zorgt – als alles goed gaat en dat hopen we – voor het kindje. Echt waar. Juffrouw Sjaan zorgt voor het voer en brengt dat in grote pannen vanwege al die bonkige herders naar de overkant. Ikzelf wil wel graag “knikengel” wezen: na iedere gift voor de restauratie van de kerk een diepe knik of buiging. Wel wil ik graag in de buurt van de herders staan om op stille momenten een potje te kunnen klaverjassen. Pastor Suidgeest zorgt dat de “lammetjes” niet weglopen en doet spelletjes met ze, en pastor Bruijns… ja, die “flierefluitert” er een beetje omheen, al spelend op zijn fluit, want zoiets doet hij. En nu is het verhaaltje uit!
